ΑΠΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Μετρήσιμα βήματα στη συσπείρωση και στους αγώνες
Ο «Ρ» συζητάει με τέσσερις συνδικαλιστές του κλάδου μπροστά στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση στις 5 Απρίλη (10 π.μ., στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων) και τις εκλογές που θα ακολουθήσουν
Από τις μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας τον περασμένο Δεκέμβρη

Κόντρα στην επίθεση της μεγαλοεργοδοσίας, που επικαλούμενη την κρίση έχει εξαπολύσει άγρια επίθεση, με απολύσεις, χτύπημα της σταθερής και πλήρους εργασίας, τρομοκρατία κλπ. Κόντρα στην κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας που στηρίζουν με κάθε τρόπο τους μεγαλέμπορους και την κερδοφορία τους. Κόντρα στα κελεύσματα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού για συναίνεση και υποταγή για το ξεπέρασμα της κρίσης, οι ταξικές δυνάμεις στο εμπόριο, ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και τα επιχειρησιακά σωματεία του κλάδου που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, δίνουν τη μάχη για τη συσπείρωση των εργαζομένων, την οργάνωση της πάλης τους μέσα από τα ταξικά τους συνδικάτα, στη γραμμή της σύγκρουσης και της ρήξης, για να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι.
Με το ξεκάθαρο πλαίσιο πάλης οι ταξικές δυνάμεις απευθύνονται σε κάθε εμποροϋπάλληλο, να κάνει το αποφασιστικό βήμα. Να έρθει στο ταξικό σωματείο του. Να γίνει η φωνή του σωματείου μέσα στον τόπο δουλειάς. Να συμβάλει αποφασιστικά στην ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε από καλύτερες θέσεις να δώσει τη μάχη για την ανατροπή του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος. Μια σπουδαία ευκαιρία αποτελεί για τον κλάδο η εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Συλλόγου, στις 5 Απρίλη, στις 10 το πρωί στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας και στη συνέχεια η μαζική συμμετοχή στις εκλογές για την ανάδειξη της νέας διοίκησης.
Κλιμακώνεται η επίθεση του κεφαλαίου
Για την κατάσταση στον κλάδο, τα μετρήσιμα βήματα που έχει φέρει η δράση του κλαδικού συνδικάτου, τις μάχες που έδωσε όλο το προηγούμενο διάστημα, μίλησαν στο «Ρ» η Μαρία Θεοφίλη, μέλος της διοίκησης του Συλλόγου, η Αναστασία Δήμου, γραμματέας του επιχειρησιακού σωματείου στα σούπερ μάρκετ «ΛΙΝΤΛ» και μέλος της διοίκησης του κλαδικού σωματείου, ο Νίκος Νικολόπουλος απολυμένος από την επιχείρηση «ΤΖΑΜΠΟ», και η πρόεδρος του Συλλόγου, Μαρία Τσαγκατάκη.
Η συζήτηση ξεκίνησε από την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στον κλάδο του εμπορίου. Η Μαρία Θεοφίλη τόνισε ότι απολύσεις γίνονται και όλα δείχνουν ότι θα γενικευτούν το επόμενο διάστημα. Οπως πρόσθεσε «γενικά τα μαγαζιά το προηγούμενο διάστημα που κάναμε εξορμήσεις ήταν άδεια. Δηλαδή λίγο το προσωπικό και μεγάλη εντατικοποίηση της δουλειάς. Αλλωστε ο ΣΕΛΠΕ καλλιεργεί ήδη το έδαφος για μαζικές απολύσεις, όπως και επίσημα έχει ανακοινώσει». Υπογράμμισε ότι «πλέον δε μιλάμε για εργαζόμενους με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Αυτό αφορά κυρίως τους παλιούς. Οι νέοι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται με 2μηνες και 3μηνες συμβάσεις».
Ο Νίκος Νικολόπουλος προσθέτει ότι η μεγάλη πλειοψηφία αυτών είναι νέες γυναίκες, ενώ η Μαρία Τσαγκατάκη επισημαίνει ότι το προσωπικό συνεχώς ανανεώνεται, αφού... «πολύ συχνά στις περιοδείες μας δε βρίσκουμε τους ίδιους εργαζόμενους, αλλάζουν συνεχώς. Εχουμε μέλη στο Σύλλογο που μέσα σε ένα χρόνο μπορεί να έχουν αλλάξει 2 και 3 δουλειές, από εμπορικό σε εμπορικό. Επίσης αυτή την περίοδο ο "εύκολος" στόχος είναι οι συμβασιούχοι. Η "ΜΑΚΡΟ", για παράδειγμα, το προηγούμενο διάστημα ξεκίνησε με το σταμάτημα ουσιαστικά όλων των συμβασιούχων, μειώνοντας έτσι το προσωπικό, επικαλούμενη και αυτή την κρίση».
Ο Νίκος Νικολόπουλος τονίζει ότι στα «ΤΖΑΜΠΟ» η εργοδοσία έχει ξεκινήσει να χρησιμοποιεί εκτενέστερα εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, «εκεί δηλαδή που είχαμε εργαζόμενους μόνο εποχιακά με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τώρα τους χρησιμοποιούν καθόλη τη διάρκεια του έτους». Και προσθέτει: «Προσπαθούν με κάθε τρόπο να δουλεύεις υπερωρίες, καθώς αξιοποιώντας και το νομοθετικό πλαίσιο που έχουν εφαρμόσει οι κυβερνήσεις, η υπερωρία από ένα σημείο και έπειτα θεωρείται υπερεργασία και πληρώνεται λιγότερο, οπότε τους συμφέρει, γιατί αναγκάζουν τον εργαζόμενο να μείνει πίσω, από το να προσλάβουν κάποιον άλλο».
Μετρήσιμα βήματα
Το πρόσφατο παράδειγμα του αγώνα που δίνεται στα «ΤΖΑΜΠΟ» είναι η πιο «φρέσκια» απόδειξη για το πώς το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα οργανώνει αγώνες και κερδίζει συνειδήσεις. Οπως τόνισε ο Ν. Νικολόπουλος, όλο αυτό το διάστημα που γίνονται κινητοποιήσεις, που χιλιάδες εργάτες δίνουν τη μάχη έξω από τα καταστήματα της πολυεθνικής, μετράμε αποτελέσματα... «Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πια το ΠΑΜΕ. Η πλειοψηφία των εργαζομένων στα καταστήματα συμφωνούν ότι ο τρόπος διεκδίκησης είναι σωστός και δίκαιος. Συμφωνούν με το πλαίσιο αιτημάτων που προβάλλουν οι ταξικές δυνάμεις. Ωστόσο, ο φόβος ακόμα επικρατεί. Γίνονται όμως βήματα. Ηδη αρκετοί εργαζόμενοι έχουν γραφτεί στο κλαδικό τους σωματείο».
Η Μαρία Θεοφίλη συμπληρώνει ότι από τις προηγούμενες εκλογές στο σύλλογο μέχρι σήμερα περισσότεροι εργαζόμενοι έχουν έρθει κοντά στο σωματείο. «Εχουμε πια καλύτερη και πιο συστηματική επαφή με επιχειρησιακά σωματεία που συμφωνούν με το πλαίσιο πάλης του Συλλόγου και από κοινού οργανώνουμε τη δράση μας. Εχουμε πρώτη φορά ανάμεσα σε δυο εκλογικές αναμετρήσεις τόσο μεγάλο αριθμό εγγραφών στο σωματείο. Αυτό προέκυψε από τη σταθερή δουλειά του Συλλόγου όλο το προηγούμενο διάστημα. Τη σταθερή παρέμβασή μας στους μεγάλους χώρους δουλειάς, και υπάρχει ανταπόκριση από τους εργαζόμενους στην προσπάθεια για μαζικοποίηση του Συλλόγου».
«Σημαντικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια έχουν παίξει τα παραρτήματα του Συλλόγου που έχουν ανοίξει τη δουλειά στις περιοχές που δραστηριοποιούνται», προσθέτει ο Νίκος. Χαρακτηριστικά, όπως τονίζει η Μαρία, στο παράρτημα της Καλλιθέας «οι συνάδελφοι εμποροϋπάλληλοι οργανώνουν τη δουλειά τους. Προχωρούν σε σταθερές εξορμήσεις στα εμπορικά της περιοχής και έχουμε αναπτύξει δεσμούς με τους εργαζόμενους. Θέλουμε αυτό να περπατήσει ακόμα περισσότερο».
Κερδίζουμε νέες συνειδήσεις
Οπως υπογραμμίζει ο Ν. Νικολόπουλος, στα «ΤΖΑΜΠΟ» μέχρι να ξεκινήσουν αυτές οι κινητοποιήσεις η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων έβλεπε τη ζωή της να χειροτερεύει, αλλά δύσκολα σήκωνε κεφάλι. Οταν είδαν τι έγινε στην πορεία, όταν είδαν τη δράση των ταξικών δυνάμεων, έβγαλαν κάποια συμπεράσματα. Εφτασαν κάποιοι να σηκώσουν κεφάλι, να βάλουν φρένο σε αυθαιρεσίες της εργοδοσίας που είχαν να κάνουν με τις συνθήκες δουλειάς, με τα ωράρια, τη συμπεριφορά προϊσταμένων και διευθυντών. Εγιναν συσκέψεις με εργαζόμενους. Ακόμα και το γεγονός ότι αναγκάστηκαν να πάρουν πίσω την απόλυσή μου την πρώτη φορά, δείχνει την πίεση που νιώθει η εργοδοσία, γιατί φοβάται την οργάνωση των εργαζομένων».
Στα μετρήσιμα βήματα, τονίζει η Μαρία Θεοφίλη, της δράσης του συνδικάτου είναι η δημιουργία του επιχειρησιακού σωματείου στα «ΛΙΝΤΛ». Στόχος μας είναι, προσθέτει, πώς οι εργαζόμενοι θα συμμετέχουν ώστε να μπορέσει το σωματείο να αποκτήσει εκπροσώπους, σωματειακές επιτροπές σε κάθε χώρο δουλειάς. Η συλλογική δράση μέσα από τα ταξικά σωματεία είναι αυτή που φέρνει κατακτήσεις, που βάζει τη γραμμή της ρήξης.
«Καμία θυσία - συνεχίζει - δε θα κάνουμε εμείς για την πλουτοκρατία. Είναι σημαντικό, αυτό το πλαίσιο που έχει το δικό μας σωματείο. Είναι αυτό που κατάφερε τις επαναπροσλήψεις μια σειράς συναδέλφων σε χώρους δουλειάς. Είναι αυτό που λέει ξεκάθαρα τι πρέπει να διεκδικήσει ο εργάτης. Με βάση αυτό παλεύουμε, έτσι ώστε ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι όχι μόνο να γίνουν μέλη στο σωματείο τους, αλλά να πρωτοστατήσουν στους χώρους δουλειάς τους. Να οργανωθούν συλλογικά. Να συσπειρωθούν οι εργαζόμενοι σε κάθε κατάστημα έτσι ώστε να αποτελέσουν αυτοί τα πόδια του σωματείου. Τους εκπροσώπους του σωματείου. Αυτοί που θα μπουν μπροστά, που θα έρθουν σε σύγκρουση με την εργοδοσία μαζί με το σωματείο και το ΠΑΜΕ. Που θα έρθουν σε ρήξη, σε σύγκρουση με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, με το συμβιβασμό με τη γραμμή που λέει ότι πρέπει να κάνουμε παραχωρήσεις για να μπορέσει να ξεπεράσει το κεφάλαιο την κρίση του. Κόντρα σ' αυτές τις λογικές να μπορέσουμε να βάλουμε πλάτη για την ανάπτυξη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος».
Ελπιδοφόρο παράδειγμα στα «ΛΙΝΤΛ»
Το επιχειρησιακό σωματείο στα «ΛΙΝΤΛ» μετράει ένα χρόνο ζωής, μετράει όμως σπουδαία βήματα στη δράση του και στην οργάνωση των εργαζομένων. Η Αναστασία Δήμου περιγράφει ότι η κατάσταση στα καταστήματα της πολυεθνικής ήταν απερίγραπτη. Εντατικοποίηση, απλήρωτες υπερωρίες, κομμένα διαλείμματα, δουλειά μέχρι αργά το βράδυ... «Και κάποια στιγμή είπαμε "δεν πάει άλλο"! Απευθυνθήκαμε στο Σύλλογό μας. Το σωματείο μπήκε μπροστά και ξεκινήσαμε μια σειρά από δράσεις. Χτίσαμε σωματειακή επιτροπή. Η δράση της επιτροπής με τη βοήθεια του κλαδικού απέτρεψε απόλυση εργαζόμενης. Αυτό στους εργαζόμενους μέτρησε πολύ. Αρχισαν οι εργαζόμενοι να ξεθαρρεύουν. Ετσι μαζέψαμε υπογραφές και τελικά φτιάξαμε το σωματείο. Αυτό το σωματείο σήμερα μετράει σωματειακές επιτροπές, όχι πολλές, αλλά αρκετές σε διάφορα καταστήματα». Σήμερα, το σωματείο έχει «φρενάρει» τις απολύσεις και με τις παρεμβάσεις του έχει βελτιώσει αρκετά τις συνθήκες δουλειάς. «Φοβάται η εταιρεία να απολύσει - τονίζει - γιατί την έχουμε προειδοποιήσει και ξέρει ότι δε θα το αφήσουμε να περάσει κάτι τέτοιο. Φαίνεται ότι φοβούνται πλέον το σωματείο. Από την άλλη, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι εμπιστεύονται το σωματείο. Είναι χαρακτηριστικό ότι όσο φουντώνει η οικονομική κρίση και αρχίζουν οι απειλές, εμείς έχουμε καινούριες εγγραφές στο σωματείο. Οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν ότι μόνο το σωματείο τους μπορεί να βάλει φρένο στην εργοδοσία».
Η Αναστασία Δήμου μάλιστα αναφέρει ότι το επόμενο διάστημα το σωματείο θα δώσει τη μάχη για την υπογραφή επιχειρησιακής σύμβασης στα «ΛΙΝΤΛ». «Εχουμε ήδη συζητήσει με τους εργαζόμενους και συμφωνούν. Είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε τη μάχη, κλιμακώνοντας τον αγώνα μέχρι και με απεργιακές κινητοποιήσεις στα ΛΙΝΤΛ».