ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ

Αλλά ποιος είναι το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ;
κάθεται σε ένα σπίτι με τηλέφωνα;
Είναι οι σκέψεις του μυστικές ,
οι αποφάσεις του άγνωστες;
Ποιος είναι ;
Είμαστε εμείς
Εσύ κι εγώ κι εσείς - εμείς όλοι
Μες στο κουστούμι σου βρίσκεται , συνάδελφε ,
και σκέφτεται μες στο κεφάλι σου.
Εκεί που κατοικώ εγώ, είναι το σπίτι του ,
Και κει που δέχεσαι επίθεση εσύ,
εκεί δίνει τη μάχη
Δείξε μας το δρόμο που πρέπει να πάρουμε
Και μεις θα τον πάρουμε
Όπως κι εσύ,
Όμως Μην προχωράς χωρίς εμάς
στο σωστό δρόμο
Χωρίς εμάς είναι Απ’ όλους ο πιο λάθος
Μην απομακρύνεσαι από μας !
Μπορεί λάθος να κάνουμε,
και δίκιο να χεις εσύ
λοιπόν Μην απομακρύνεσαι από μας .
ότι ο πιο σύντομος δρόμος είναι καλύτερος απ το μακρύ ,
αυτό κανείς μας δεν τ’ αρνιέται
Όμως όταν κανείς τον ξέρει
Και δεν μπορεί να μας τον δείξει,
τη σοφία του τι να την κάνουμε;
Σοφός να σαι μαζί μας!
Μην απομακρύνεσαι από μας!

Π.Α.ΜΕ.

Το τελεσίγραφο για το «τελεσθέν έγκλημα» !!! του προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Σανιδά προς όλους τους Εισαγγελείς της χώρας για την ποινικοποίηση των αγώνων και την καταδίκη της συνδικαλιστικής δράσης και όλων των εργαζομένων που αγωνίζονται ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και στην προκειμένη περίπτωση ενάντια στην πολυεθνική JUMBO άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά.
Η «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» ενώ κλείνει τα μάτια ξανά στις καταγγελίες για απειλές σε βάρος των εργαζομένων, εξαγορά, εκβιασμούς, ενεργοποιείται μόνο στις απαιτήσεις της πολυεθνικής ενάντια στους εργαζόμενους και τα συμφέροντά τους και δρα ακαριαία!
Έτσι στις 9 Απρίλη δικάζονται εργαζόμενοι που αγωνίστηκαν ενάντια στα σχέδια της πολυεθνικής για απολύσεις, γενικεύονται οι τρομοκρατικές και τηλεφωνικές απειλές ενάντια στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων JUMBO και ενάντια στο Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Σήμερα 12 Μάρτη με τηλεφώνημα «αγνώστου» στο Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας απείλησαν το Συνδικάτο ότι αν δεν σταματήσει τις κινητοποιήσεις θα υπάρξουν συνέπειες. Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει βαριές ευθύνες γιατί στηρίζει την πολιτική των μονοπωλίων στο εμπόριο και μαζί επιχειρούν να επιβάλλουν άκρα του τάφου σιωπή στους χώρους δουλειάς.
Όσοι εισαγγελείς και δικαστές και άλλοι μηχανισμοί κι αν επιστρατευθούν στο τέλος νικητές θα βγουν οι εργαζόμενοι γιατί έχουν δίκιο και θα το υπερασπιστούν.
Τονίζουμε για άλλη μια φορά ότι το Ταξικό Συνδικαλιστικό Κίνημα , το ΠΑΜΕ ούτε τρομοκρατείται, ούτε θα κάνει βήμα πίσω στη δράση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Θα δυναμώσει την πάλη του κατά της αντιλαϊκής πολιτικής, κατά των απολύσεων, κατά της προσπάθειας να πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι. Καλεί τους εργαζόμενους να οργανωθούν στα συνδικάτα, να μην φοβηθούν και με όπλο την ταξική ενότητα, την αλληλεγγύη να συσπειρωθούν για να σπάει η τρομοκρατία της εργοδοσίας.
Η Εκτελεστική Γραμματεία

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

Το Σωματείο Εργαζομένων του Δήμου Αμαρουσίου προσκαλεί όλους τους εργαζομένους Μόνιμοι- Αορίστου στο Δήμο των Δημοτικών Επιχειρήσεων καθώς και του Οργανισμού Εργασίας, μέλη του Σωματείου την Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009 και ώρα 17:30 στην αίθουσα του ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ για την Τακτική Γενική Συνέλευση με Θέμα:
Απολογισμό δράσεων 2008.
Οικονομικός απολογισμός 2008.
Έγκριση Διοικητικών Διαχειριστικών και οικονομικών πεπραγμένων του Δ.Σ. για το έτος 2008.
Ανασύνταξη (διαγραφές-εγγραφές) καταστάσεων μελών του Σωματείου .
Πρόγραμμα δράσης για το έτος 2009.
Θα πραγματοποιηθεί και συζήτηση με Θέμα:
«Εργασιακό ζήτημα στο Δήμο Αμαρουσίου. Εξελίξεις και λύσεις».
Πρόκειται για μια ενημερωτική συνάντηση που πραγματοποιείται στα πλαίσια της Γενικής Συνέλευσης του Σωματείου μας με καλεσμένους τα μέλη της διαπαραταξιακης επιτροπής του Δήμου, εκπροσώπους Π.Ο.Ε-Ο.Τ.Α., και τον Νομικό Σύμβουλο του Σωματείου μας.
Το Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Αμαρουσίου

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ

Στο Δημοτικό Συμβούλιο της 11ης Μαρτίου 2009 ο δήμαρχος κύριος Πατούλης διαβεβαίωσε το Σώμα πως δεν έχει κοπεί κανένα δέντρο σε καμιά πλατεία της πόλης μας.
Εμείς ξαναδημοσιεύουμε τη φωτογραφία που τραβήχτηκε στις 16/2/2009 και επαναδιατυπώνουμε τα ερωτήματα που είχαμε θέσει και τότε, χωρίς να πάρουμε απάντηση : Ήταν απαραίτητη η κοπή των δύο κωνοφόρων δέντρων για την ανάπλαση ;Γιατί έγινε στα κρυφά ;

Υπάρχει σχετική άδεια από την αρμόδια υπηρεσία ;

Σήμερα προσθέτουμε και τέταρτο ερώτημα :

Μήπως τα δέντρα "αυτοκτόνησαν" ;

ΑΠΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Μετρήσιμα βήματα στη συσπείρωση και στους αγώνες
Ο «Ρ» συζητάει με τέσσερις συνδικαλιστές του κλάδου μπροστά στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση στις 5 Απρίλη (10 π.μ., στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων) και τις εκλογές που θα ακολουθήσουν
Από τις μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας τον περασμένο Δεκέμβρη

Κόντρα στην επίθεση της μεγαλοεργοδοσίας, που επικαλούμενη την κρίση έχει εξαπολύσει άγρια επίθεση, με απολύσεις, χτύπημα της σταθερής και πλήρους εργασίας, τρομοκρατία κλπ. Κόντρα στην κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας που στηρίζουν με κάθε τρόπο τους μεγαλέμπορους και την κερδοφορία τους. Κόντρα στα κελεύσματα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού για συναίνεση και υποταγή για το ξεπέρασμα της κρίσης, οι ταξικές δυνάμεις στο εμπόριο, ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και τα επιχειρησιακά σωματεία του κλάδου που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, δίνουν τη μάχη για τη συσπείρωση των εργαζομένων, την οργάνωση της πάλης τους μέσα από τα ταξικά τους συνδικάτα, στη γραμμή της σύγκρουσης και της ρήξης, για να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι.
Με το ξεκάθαρο πλαίσιο πάλης οι ταξικές δυνάμεις απευθύνονται σε κάθε εμποροϋπάλληλο, να κάνει το αποφασιστικό βήμα. Να έρθει στο ταξικό σωματείο του. Να γίνει η φωνή του σωματείου μέσα στον τόπο δουλειάς. Να συμβάλει αποφασιστικά στην ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε από καλύτερες θέσεις να δώσει τη μάχη για την ανατροπή του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος. Μια σπουδαία ευκαιρία αποτελεί για τον κλάδο η εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Συλλόγου, στις 5 Απρίλη, στις 10 το πρωί στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας και στη συνέχεια η μαζική συμμετοχή στις εκλογές για την ανάδειξη της νέας διοίκησης.
Κλιμακώνεται η επίθεση του κεφαλαίου
Για την κατάσταση στον κλάδο, τα μετρήσιμα βήματα που έχει φέρει η δράση του κλαδικού συνδικάτου, τις μάχες που έδωσε όλο το προηγούμενο διάστημα, μίλησαν στο «Ρ» η Μαρία Θεοφίλη, μέλος της διοίκησης του Συλλόγου, η Αναστασία Δήμου, γραμματέας του επιχειρησιακού σωματείου στα σούπερ μάρκετ «ΛΙΝΤΛ» και μέλος της διοίκησης του κλαδικού σωματείου, ο Νίκος Νικολόπουλος απολυμένος από την επιχείρηση «ΤΖΑΜΠΟ», και η πρόεδρος του Συλλόγου, Μαρία Τσαγκατάκη.
Η συζήτηση ξεκίνησε από την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στον κλάδο του εμπορίου. Η Μαρία Θεοφίλη τόνισε ότι απολύσεις γίνονται και όλα δείχνουν ότι θα γενικευτούν το επόμενο διάστημα. Οπως πρόσθεσε «γενικά τα μαγαζιά το προηγούμενο διάστημα που κάναμε εξορμήσεις ήταν άδεια. Δηλαδή λίγο το προσωπικό και μεγάλη εντατικοποίηση της δουλειάς. Αλλωστε ο ΣΕΛΠΕ καλλιεργεί ήδη το έδαφος για μαζικές απολύσεις, όπως και επίσημα έχει ανακοινώσει». Υπογράμμισε ότι «πλέον δε μιλάμε για εργαζόμενους με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Αυτό αφορά κυρίως τους παλιούς. Οι νέοι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται με 2μηνες και 3μηνες συμβάσεις».
Ο Νίκος Νικολόπουλος προσθέτει ότι η μεγάλη πλειοψηφία αυτών είναι νέες γυναίκες, ενώ η Μαρία Τσαγκατάκη επισημαίνει ότι το προσωπικό συνεχώς ανανεώνεται, αφού... «πολύ συχνά στις περιοδείες μας δε βρίσκουμε τους ίδιους εργαζόμενους, αλλάζουν συνεχώς. Εχουμε μέλη στο Σύλλογο που μέσα σε ένα χρόνο μπορεί να έχουν αλλάξει 2 και 3 δουλειές, από εμπορικό σε εμπορικό. Επίσης αυτή την περίοδο ο "εύκολος" στόχος είναι οι συμβασιούχοι. Η "ΜΑΚΡΟ", για παράδειγμα, το προηγούμενο διάστημα ξεκίνησε με το σταμάτημα ουσιαστικά όλων των συμβασιούχων, μειώνοντας έτσι το προσωπικό, επικαλούμενη και αυτή την κρίση».
Ο Νίκος Νικολόπουλος τονίζει ότι στα «ΤΖΑΜΠΟ» η εργοδοσία έχει ξεκινήσει να χρησιμοποιεί εκτενέστερα εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, «εκεί δηλαδή που είχαμε εργαζόμενους μόνο εποχιακά με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τώρα τους χρησιμοποιούν καθόλη τη διάρκεια του έτους». Και προσθέτει: «Προσπαθούν με κάθε τρόπο να δουλεύεις υπερωρίες, καθώς αξιοποιώντας και το νομοθετικό πλαίσιο που έχουν εφαρμόσει οι κυβερνήσεις, η υπερωρία από ένα σημείο και έπειτα θεωρείται υπερεργασία και πληρώνεται λιγότερο, οπότε τους συμφέρει, γιατί αναγκάζουν τον εργαζόμενο να μείνει πίσω, από το να προσλάβουν κάποιον άλλο».
Μετρήσιμα βήματα
Το πρόσφατο παράδειγμα του αγώνα που δίνεται στα «ΤΖΑΜΠΟ» είναι η πιο «φρέσκια» απόδειξη για το πώς το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα οργανώνει αγώνες και κερδίζει συνειδήσεις. Οπως τόνισε ο Ν. Νικολόπουλος, όλο αυτό το διάστημα που γίνονται κινητοποιήσεις, που χιλιάδες εργάτες δίνουν τη μάχη έξω από τα καταστήματα της πολυεθνικής, μετράμε αποτελέσματα... «Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πια το ΠΑΜΕ. Η πλειοψηφία των εργαζομένων στα καταστήματα συμφωνούν ότι ο τρόπος διεκδίκησης είναι σωστός και δίκαιος. Συμφωνούν με το πλαίσιο αιτημάτων που προβάλλουν οι ταξικές δυνάμεις. Ωστόσο, ο φόβος ακόμα επικρατεί. Γίνονται όμως βήματα. Ηδη αρκετοί εργαζόμενοι έχουν γραφτεί στο κλαδικό τους σωματείο».
Η Μαρία Θεοφίλη συμπληρώνει ότι από τις προηγούμενες εκλογές στο σύλλογο μέχρι σήμερα περισσότεροι εργαζόμενοι έχουν έρθει κοντά στο σωματείο. «Εχουμε πια καλύτερη και πιο συστηματική επαφή με επιχειρησιακά σωματεία που συμφωνούν με το πλαίσιο πάλης του Συλλόγου και από κοινού οργανώνουμε τη δράση μας. Εχουμε πρώτη φορά ανάμεσα σε δυο εκλογικές αναμετρήσεις τόσο μεγάλο αριθμό εγγραφών στο σωματείο. Αυτό προέκυψε από τη σταθερή δουλειά του Συλλόγου όλο το προηγούμενο διάστημα. Τη σταθερή παρέμβασή μας στους μεγάλους χώρους δουλειάς, και υπάρχει ανταπόκριση από τους εργαζόμενους στην προσπάθεια για μαζικοποίηση του Συλλόγου».
«Σημαντικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια έχουν παίξει τα παραρτήματα του Συλλόγου που έχουν ανοίξει τη δουλειά στις περιοχές που δραστηριοποιούνται», προσθέτει ο Νίκος. Χαρακτηριστικά, όπως τονίζει η Μαρία, στο παράρτημα της Καλλιθέας «οι συνάδελφοι εμποροϋπάλληλοι οργανώνουν τη δουλειά τους. Προχωρούν σε σταθερές εξορμήσεις στα εμπορικά της περιοχής και έχουμε αναπτύξει δεσμούς με τους εργαζόμενους. Θέλουμε αυτό να περπατήσει ακόμα περισσότερο».
Κερδίζουμε νέες συνειδήσεις
Οπως υπογραμμίζει ο Ν. Νικολόπουλος, στα «ΤΖΑΜΠΟ» μέχρι να ξεκινήσουν αυτές οι κινητοποιήσεις η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων έβλεπε τη ζωή της να χειροτερεύει, αλλά δύσκολα σήκωνε κεφάλι. Οταν είδαν τι έγινε στην πορεία, όταν είδαν τη δράση των ταξικών δυνάμεων, έβγαλαν κάποια συμπεράσματα. Εφτασαν κάποιοι να σηκώσουν κεφάλι, να βάλουν φρένο σε αυθαιρεσίες της εργοδοσίας που είχαν να κάνουν με τις συνθήκες δουλειάς, με τα ωράρια, τη συμπεριφορά προϊσταμένων και διευθυντών. Εγιναν συσκέψεις με εργαζόμενους. Ακόμα και το γεγονός ότι αναγκάστηκαν να πάρουν πίσω την απόλυσή μου την πρώτη φορά, δείχνει την πίεση που νιώθει η εργοδοσία, γιατί φοβάται την οργάνωση των εργαζομένων».
Στα μετρήσιμα βήματα, τονίζει η Μαρία Θεοφίλη, της δράσης του συνδικάτου είναι η δημιουργία του επιχειρησιακού σωματείου στα «ΛΙΝΤΛ». Στόχος μας είναι, προσθέτει, πώς οι εργαζόμενοι θα συμμετέχουν ώστε να μπορέσει το σωματείο να αποκτήσει εκπροσώπους, σωματειακές επιτροπές σε κάθε χώρο δουλειάς. Η συλλογική δράση μέσα από τα ταξικά σωματεία είναι αυτή που φέρνει κατακτήσεις, που βάζει τη γραμμή της ρήξης.
«Καμία θυσία - συνεχίζει - δε θα κάνουμε εμείς για την πλουτοκρατία. Είναι σημαντικό, αυτό το πλαίσιο που έχει το δικό μας σωματείο. Είναι αυτό που κατάφερε τις επαναπροσλήψεις μια σειράς συναδέλφων σε χώρους δουλειάς. Είναι αυτό που λέει ξεκάθαρα τι πρέπει να διεκδικήσει ο εργάτης. Με βάση αυτό παλεύουμε, έτσι ώστε ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι όχι μόνο να γίνουν μέλη στο σωματείο τους, αλλά να πρωτοστατήσουν στους χώρους δουλειάς τους. Να οργανωθούν συλλογικά. Να συσπειρωθούν οι εργαζόμενοι σε κάθε κατάστημα έτσι ώστε να αποτελέσουν αυτοί τα πόδια του σωματείου. Τους εκπροσώπους του σωματείου. Αυτοί που θα μπουν μπροστά, που θα έρθουν σε σύγκρουση με την εργοδοσία μαζί με το σωματείο και το ΠΑΜΕ. Που θα έρθουν σε ρήξη, σε σύγκρουση με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, με το συμβιβασμό με τη γραμμή που λέει ότι πρέπει να κάνουμε παραχωρήσεις για να μπορέσει να ξεπεράσει το κεφάλαιο την κρίση του. Κόντρα σ' αυτές τις λογικές να μπορέσουμε να βάλουμε πλάτη για την ανάπτυξη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος».
Ελπιδοφόρο παράδειγμα στα «ΛΙΝΤΛ»
Το επιχειρησιακό σωματείο στα «ΛΙΝΤΛ» μετράει ένα χρόνο ζωής, μετράει όμως σπουδαία βήματα στη δράση του και στην οργάνωση των εργαζομένων. Η Αναστασία Δήμου περιγράφει ότι η κατάσταση στα καταστήματα της πολυεθνικής ήταν απερίγραπτη. Εντατικοποίηση, απλήρωτες υπερωρίες, κομμένα διαλείμματα, δουλειά μέχρι αργά το βράδυ... «Και κάποια στιγμή είπαμε "δεν πάει άλλο"! Απευθυνθήκαμε στο Σύλλογό μας. Το σωματείο μπήκε μπροστά και ξεκινήσαμε μια σειρά από δράσεις. Χτίσαμε σωματειακή επιτροπή. Η δράση της επιτροπής με τη βοήθεια του κλαδικού απέτρεψε απόλυση εργαζόμενης. Αυτό στους εργαζόμενους μέτρησε πολύ. Αρχισαν οι εργαζόμενοι να ξεθαρρεύουν. Ετσι μαζέψαμε υπογραφές και τελικά φτιάξαμε το σωματείο. Αυτό το σωματείο σήμερα μετράει σωματειακές επιτροπές, όχι πολλές, αλλά αρκετές σε διάφορα καταστήματα». Σήμερα, το σωματείο έχει «φρενάρει» τις απολύσεις και με τις παρεμβάσεις του έχει βελτιώσει αρκετά τις συνθήκες δουλειάς. «Φοβάται η εταιρεία να απολύσει - τονίζει - γιατί την έχουμε προειδοποιήσει και ξέρει ότι δε θα το αφήσουμε να περάσει κάτι τέτοιο. Φαίνεται ότι φοβούνται πλέον το σωματείο. Από την άλλη, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι εμπιστεύονται το σωματείο. Είναι χαρακτηριστικό ότι όσο φουντώνει η οικονομική κρίση και αρχίζουν οι απειλές, εμείς έχουμε καινούριες εγγραφές στο σωματείο. Οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν ότι μόνο το σωματείο τους μπορεί να βάλει φρένο στην εργοδοσία».
Η Αναστασία Δήμου μάλιστα αναφέρει ότι το επόμενο διάστημα το σωματείο θα δώσει τη μάχη για την υπογραφή επιχειρησιακής σύμβασης στα «ΛΙΝΤΛ». «Εχουμε ήδη συζητήσει με τους εργαζόμενους και συμφωνούν. Είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε τη μάχη, κλιμακώνοντας τον αγώνα μέχρι και με απεργιακές κινητοποιήσεις στα ΛΙΝΤΛ».

«Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε ημέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλά σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο από το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο "ι" αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει την βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις ημέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή।
Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής».

Pablo Neruda

ΑΠΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Ανοιχτή επιστολή προς τον Εισαγγελέα Σανιδά
Ονομάζομαι Νικολόπουλος Νίκος και είμαι φοιτητής της ΑΣΟΕΕ. Είμαι 22 ετών και εργάζομαι παράλληλα με τις σπουδές μου από τα 17 μου χρόνια, τότε μάλιστα με βιβλιάριο εργασίας ανηλίκου. Τελείωσα με άριστα το Λύκειο και προσπαθώντας να ανταποκρίνομαι στις υποχρεώσεις της σχολής μου, εργάζομαι τα τελευταία 5 χρόνια καλύπτοντας - όσο γίνεται με τα ψίχουλα που παίρνεις ως 4ωρος ή άλλοτε ως 6ωρος ή όταν εργάζεσαι με σύμβαση ορισμένου χρόνου χωρίς να ξέρεις αν θα εργάζεσαι τον επόμενο μήνα - τις ανάγκες μου, καθώς δε γίνεται να επιβαρύνω στο ελάχιστο το ήδη βεβαρημένο κόστος ζωής της οικογένειάς μου (κάρτες, δάνεια, λογαριασμοί, ενοίκια).
Η παρένθεση αυτή κ. Σανιδά μπορεί για σας να είναι 5 λέξεις και να διαβάζεται γρήγορα. Για μένα όμως είναι το ξεφύσημα του πατέρα μου πάνω από τους λογαριασμούς του μήνα, τα δάκρυα της μητέρας μου όταν ερχόταν σπίτι απολυμένη για να αυξηθούν τα κέρδη τους, το άγχος της καθημερινής επιβίωσης. Και γράφεται πολύ δύσκολα. Θεωρούσα πάντα, κ. Σανιδά, πολύ άξιους τους ανθρώπους που εργάζονταν. Ηταν τιμή μου να συναναστρέφομαι ανθρώπους που κέρδιζαν την καθημερινότητά τους με τον ιδρώτα τους. Αισθάνομαι πολύ περήφανος που είμαι γέννημα - θρέμμα της εργατικής τάξης. Οση είναι κ. Σανιδά η τιμή μου για την εργασία μου και φροντίζω γι' αυτό πάντα να είμαι παράδειγμα, τόσο ισχυρή είναι και η επίγνωση πως τον πλούτο τον παράγουμε εμείς, οι εργάτες, μαζί με τη φτωχοαγροτιά, που έχει το δικό της μερίδιο στο μόχθο και τον κόπο για επιβίωση.
Και όταν καταλαβαίνει, κ. Σανιδά, ο εργάτης, ή αν θέλετε ένας νεολαίος που ετοιμάζεται ως η νέα βάρδια της εργατικής τάξης, ότι από τον ιδρώτα του, από τα χέρια του, από το μυαλό του βγαίνουν τα τεράστια υπερκέρδη τους, όταν νιώθει την εκμετάλλευση, το ξεζούμισμα, τον απάνθρωπο καθημερινό θάνατο, την πίεση να γίνεται πιο παραγωγικός, να δεχτεί να ζει με όλο και λιγότερα - και δεν αναφέρομαι μόνο στις πενιχρές αυξήσεις των μισθών από τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ, αλλά και στο ξεπούλημα στους ιδιώτες παμφάγους κερδοβγάλτες, της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής ασφάλισης και άλλων, αλλά και των απολύσεων - τότε, κ. Σανιδά, έχετε δίκιο! Αυτός ο εργάτης είναι επικίνδυνος! Και είναι επικίνδυνος γιατί σταματάει να πατάει το διπλανό του και του δίνει το χέρι. Καταλαβαίνει πως όλους τους εργάτες στο ίδιο καζάνι μας βράζουν. Οργανώνεται. Απευθύνεται στο σωματείο του. Σκέφτεται πια πώς θα αντιδράσει. Σκέφτεται τον τρόπο.
Υπάρχει όμως, κ. Σανιδά, ένα τείχος σχεδόν αδιαπέραστο γι' αυτόν τον εργάτη. Ενα τείχος ψηλό, μαύρο, έτοιμο να πέσει πάνω του και να τον καταπιεί. Ο φόβος. Ο φόβος κ. Σανιδά για τον εργάτη σήμερα δεν είναι απλά μια λέξη. Ετσι ζει και εδώ οφείλω να σας δώσω συγχαρητήρια. Γιατί τόσο η δικαιοσύνη, με το ταξικό της χαρακτήρα (δείτε για παράδειγμα πόσοι εργολάβοι ή πόσοι εφοπλιστές πήγαν φυλακή για τα εργατικά εγκλήματα που στοιχίζουν τη ζωή συναδέλφων) παίζει το ρόλο της στο φόβο αυτό, όσο και εσείς προσωπικά, που με την πρόσφατη παρέμβασή σας σε δίκες που ακόμη δεν έχουν καλά - καλά ξεκινήσει, ζητάτε την κεφαλή κάθε εργάτη που αγωνίζεται «επί πίνακι», υπερασπίζοντας ολοκάθαρα το μεγάλο κεφάλαιο.
Εργαζόμενος τους τελευταίους 5 μήνες στα «Τζάμπο», στο κατάστημα της Βάρης, παραδειγματικά και όντας ένας από τους αποδοτικότερους υπαλλήλους (τουλάχιστον αυτή ήταν γνώμη της εταιρείας πριν απεργήσω!), συμμετείχα στην πανελλαδική απεργία στις 10/12. Δε σας κρύβω ότι χρειάζεται δύναμη για να απεργήσει ένας νέος εργαζόμενος. Ηξερα βλέπετε από το ευρύτερο τρομοκρατικό κλίμα που καλλιεργεί η εταιρεία, ποια θα ήταν η αντίδραση της τελευταίας. Προσπαθούσα παράλληλα να οργανώσω τους υπόλοιπους συναδέλφους στο κλαδικό μας σωματείο, τον Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, που χαίρει βαθιάς εκτίμησης από τους εργάτες του κλάδου, καθώς σε αυτό πλειοψηφούν οι συνεπείς ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ.
Η αντίδραση της εργοδοσίας ήταν να με απολύσει 5 μέρες μετά την απεργία στα μέσα του μήνα και μπροστά σε όλο το προσωπικό του καταστήματος, ανακοινώνοντας πως «ο συνδικαλισμός εδώ μέσα απαγορεύεται»! Μετά από κινητοποιήσεις του σωματείου μου, των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ, που εσείς τις χαρακτηρίζετε «εγκληματικές», η επιχείρηση ακύρωσε την απόλυση. Αξίζει να σημειωθεί η ιδιαίτερη προσοχή που έδειξε στο ζήτημα της απόλυσης και η συνεπής στάση του ΚΚΕ και από την άλλη η εκκωφαντική σιωπή των ΜΜΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Στη συνέχεια, στις 7/1, μετά το τέλος της εργασίας μου, μου είχαν κλείσει το αυτοκίνητο εντεταλμένοι της εργοδοσίας. Αργότερα, σε επόμενες κινητοποιήσεις, ομολόγησαν τις πράξεις τους σε τέσσερα στελέχη διάφορων σωματείων. Στην αρχή, αφού με έσυραν σε μια καφετερία με ψέματα και προσχήματα, με κράτησαν εκεί με τη βία, προσφέροντάς μου μάλιστα 50.000 ευρώ εξ ονόματος των εταιρειών «Τζάμπο» και «Μπένετον» για να υπογράψω την οικειοθελή αποχώρησή μου από την εταιρεία.
Κύριε Σανιδά, αυτό που τους απάντησα είναι μάλλον δύσκολο να το καταλάβετε, καθώς φαίνεται ότι από τη θέση σας σε μιά από τις εξουσίες του συστήματος όπως λέγεται, αντικειμενικά το υπηρετείτε, επομένως απ' αυτή τη θέση διώκετε όσους εργάτες σηκώνουν κεφάλι. Απάντησα κ. Σανιδά πως είναι μερικά πράγματα σ' αυτή τη ζωή για μένα που ούτε πωλούνται ούτε αγοράζονται! Τους είπα κ. Σανιδά πως δεν είμαι εμπόρευμα! Προτιμάω το μεροκάματό μου και είναι αναφαίρετο δικαίωμά μου να διεκδικώ τον πλούτο που παράγω και μου ανήκει. Οπως (θα έλεγα «καταλαβαίνετε», αλλά όχι!) φαντάζεστε λοιπόν, είχα ρίξει εκείνο το αδυσώπητο τείχος του φόβου. Ετσι, στην άρνησή μου, απάντησαν με ευθείες απειλές κατά της ζωής μου και της ζωής της αδελφής μου, του πατέρα και της μητέρας μου, για τους οποίους γνώριζαν όπως μου αποκάλυψαν πού δουλεύουν, τι ώρα σχολάνε και πού μένουμε. Στην αδιάλλακτη στάση μου να χρηματιστώ ή να τρομοκρατηθώ, απολύθηκα για δεύτερη φορά.
Χαίρομαι όμως κ. Σανιδά για τη θέρμη με την οποία υποστηρίζετε τέτοιους μαφιόζους. Στις απειλές τους απάντησε το ΠΑΜΕ. Με κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα, πάλεψε για την επαναπρόσληψή μου, για να αναδειχτεί το θέμα και να μαθευτεί παντού. Απάντησε κ. Σανιδά το ΚΚΕ, που κατήγγειλε το γεγονός στη Βουλή και στην Ευρωβουλή. Απάντησε ο «Ριζοσπάστης» και ο «902», που με τα ρεπορτάζ τους έκαναν ευρύτατα γνωστή τη μεθόδευση της εταιρείας. Απάντησαν, τέλος, χιλιάδες κόσμου που στάθηκαν αλληλέγγυοι στην απόλυση ενός εργαζόμενου, κάνοντας ακόμα εκκωφαντικότερη τη σιωπή των κομμάτων, αλλά και των ΜΜΕ.
Από την άλλη κ. Σανιδά, τα «Τζάμπο», μέσω του ΣΕΛΠΕ, του εκπροσώπου των πολύ μεγάλων αλυσίδων καταστημάτων που έχουν τζίρο πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ, χρησιμοποίησαν την κυβέρνηση, την αστυνομία, κάνοντας δεκάδες συλλήψεις στις κινητοποιήσεις και τέλος τη δικαιοσύνη, με το λαμπρότατο παράδειγμά σας, για να ποινικοποιήσει τους αγώνες που δόθηκαν. Και όλοι αυτοί οι μηχανισμοί βρήκαν τον καιρό να κινητοποιηθούν για να πνίξουν όλους αυτούς τους εργάτες που αγωνίζονται, τη στιγμή που έχω καταθέσει μήνυση στην Εισαγγελία πριν από ένα μήνα και σιωπάτε!
Τέλος, κ. Σανιδά, θέλω να σας πω πως είμαι πολύ, μα πολύ περήφανος για την αλληλεγγύη που έδειξαν οι συνεπείς ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Θέλω να διαβιβάσω την ανένδοτη σιγουριά, τη δική μου και της τάξης μου, πως αν δεν είμαι εγώ αυτός τώρα που θα μπορώ να συνδικαλίζομαι και να διεκδικώ τα δικαιώματά μου ελεύθερα, θα είναι χιλιάδες εργάτες αύριο. Δε σας ζητώ να μου πείτε γιατί χαρακτηρίσατε τις κινητοποιήσεις μας ως «εγκληματικές». Στο βωμό του κέρδους τους θυσιάσατε για άλλη μια φορά τη δικαιοσύνη, όπως θυσιάστηκε ξανά η ενημέρωση του κόσμου από τα ΜΜΕ.
Ενα πράγμα είναι σίγουρο. Η εργατιά σήμερα μπορεί να βρίσκεται στριμωγμένη και να εκτελείται καθημερινά. Μα το αίμα αυτό που χύνεται, τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα», τα δάκρυα των απολυμένων μανάδων, τα ξεφυσήματα και το άγχος κάθε πατέρα, θα βρουν τη δικαίωσή τους. Θα βρουν τη δικαίωσή τους στην οργανωμένη, μαζική, ταξική δράση. Θα βρουν τη δικαίωσή τους σε ένα μέλλον που θα ορίζουν οι ίδιοι τη μοίρα τους, στη δική τους λαϊκή εξουσία και οικονομία.
ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Απολυμένος από το κατάστημα της πολυεθνικής «Τζάμπο»στη Βάρη

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΒΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

ΔΗΜΟΣ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ: Το απόλυτο ξεβράκωμα των εργοδοτικών

Ο Δήμαρχος Αμαρουσίου κ. Γ. Πατούλης παραβρέθηκε στο χορό του συλλόγου εργαζομένων του Δήμου Αμαρουσίου.
Στον αποκριάτικο χορό του συλλόγου των εργαζομένων στο Δήμο Αμαρουσίου παραβρέθηκε ο Δήμαρχος Αμαρουσίου κ. Γιώργος Πατούλης. Ο κ. Πατούλης τόνισε ότι η Δημοτική Αρχή σέβεται τους εργαζόμενους και τους θεωρεί συναδέλφους, γιατί «όλοι εργαζόμαστε για το καλό και την πρόοδο της πόλης μας. Είμαστε όλοι συνάδελφοι με έναν κοινό στόχο, να προσφέρουμε υπηρεσίες στους κατοίκους του Αμαρουσίου, και να κάνουμε μέρα με τη μέρα την πόλη μας καλύτερη».
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του συλλόγου κ. Π. Κόνιαρης ευχαρίστησε της διοίκηση του Δήμου για τις μέχρι τώρα ενέργειές της για τη λύση του εργασιακού, ενώ τόνισε ότι ο σύλλογος «είναι στο πλευρό κάθε εργαζόμενου που δέχεται επιθέσεις από πολίτες που εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα για την πόλη μας».
από τo site του Δήμου Αμαρουσίου : http://www.maroussi2004.gr/frontoffice/portal.asp?age=RESOURCE&cresrc=1832&cnode=319
αντί να μασκαρευτούν
.... ξεβρακωθήκανε !
Είναι εργοδοτικοί και δεν το κρύβουν.
Είναι οι "δικοί του" και δεν κρατά τα προσχήματα.
Στο επίσημο side του Δήμου Αμαρουσίου, το εργοδοτικό σωματείο MADE by PATOULIS παίρνει το δημαρχιακό χρίσμα και εμφανίζεται σαν "Ο σύλλογος των εργαζομένων" ενώ είναι γνωστό - αν μη τι άλλο- ότι υπάρχουν άλλα 3 σωματεία στο Δήμο, όμως οι σχέσεις τους με τον εργοδότη-δήμο δεν είναι και οι καλύτερες. Το μόνο που βρήκαν να πουν για να ανταποδώσουν τις φιλοφρονήσεις του αφεντικού, ήταν κα καλύψουν τους εαυτούς τους για την πρωταγωνιστική συμμετοχή τους στα επεισόδια στο δημοτικό συμβούλιο. Ο "πρόεδρος" προσέφερε θεσμική κάλυψη στους συνεργάτες του, που "δέχονται επιθέσεις από πολίτες που εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα για την πόλη μας". Η υπεράσπιση του αφεντικού είναι το βασικό τους μέλημα, κα το αφεντικό είναι τα συμφέροντα της πόλης μας ,κατά τους πατουλοσυνδικαλιστές.
Την ίδια ώρα που μόλις πρίν λίγες μέρες λήξαν 90 συμβάσεις ορισμένου χρόνου και οι εργαζόμενοι πήραν το δρόμο για το σπίτι τους. Είχε προηγηθεί ανάλογο πακέτο 80 συμβάσεων, φτάνοντας τον αριθμό των "εξοδούχων" ήδη στους 170.
Εμείς δεν ξέρουμε αν οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι που είχαν προσληφθεί σχετικά πρόσφατα από τη διοίκηση Πατούλη, κάλυπταν πάγιες ανάγκες του Δήμου, ήταν εποχιακοί, ή είχαν προσληφθεί με "κοινωνικά κριτήρια" κατά τις δηλώσεις του δημάρχου.
Ξέρουμε όμως ότι είχαμε προβλέψει http://voria-tis-athinas.blogspot.com/2009/02/80.htmlότι αυτοί θα την πληρώσουν πρώτοι.
Ξέρουμε επίσης ότι οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές που φτιάξαν το διασπαστικό παραμάγαζο κατά παραγγελία Πατούλη, υποτίθεται ότι αυτούς ακριβώς τους εργαζόμενους που απολύθηκαν υποτίθεται ότι θα εκπροσωπούσαν," γιατί τα άλλα σωματεία τους είχαν στην απ έξω".
Προτίμησαν όμως να ασχοληθούν με την υπεράσπιση του αφεντικού τους.
Προτίμησαν να προφυλάξουν τους εαυτού τους, δικαιολογώντας τους τραμπουκισμούς στους οποίους συμμετείχαν στο δημοτικό συμβούλιο.

Εμείς να προσθέσουμε ότι δεν είναι καν αναγνωρισμένο ''σωματείο'' άλλα ''υπό σύσταση''.
Βέβαια αυτά είναι ψιλά γράμματα για τη διοίκηση, της οποίας μόνο μέλημα είναι η ύπαρξη υπάκουων παιδιών που θα ακολουθούν τις εντολές τις, προς όφελος δικό της και των δικών της ανθρώπων που αποτελούν και τη διοίκηση του υποτιθέμενου ''σωματείου και εις βάρος του συνόλου των εργαζομένων.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Εδώ και πάνω από μία εβδομάδα έχει γίνει αίτηση για την πραγματοποίηση τοπικής εκδήλωσης της Πρωτοβουλίας για την ενότητα και την κοινή δράση της αντικαπιταλιστικής αριστερας ( ανένταχτοι, μετωπικά σχήματα ΜΕ.Ρ.Α και ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α.).
Και δεν είναι η πρώτη φορά που η απάντηση ήταν αρνητική, με πρόσχημα πάντα ότι και οι δύο αίθουσες είναι ήδη κλεισμένες από άλλους. Το μόνο που μπορεί να συμπεράνει κανείς είναι ότι υπάρχουν συγκεκριμένες σκοπιμότητες πίσω από την επίμονη άρνηση, καθώς ούτε μία φορά από την εκλογή του δημάρχου Πατούλη δεν έχει δωθεί αίθουσα στο συγκεκριμένο χώρο της αριστεράς, ενώ ταυτόχρονα έχουν πραγματοποιηθεί εκδηλώσεις άλλων πολιτικών οργανώσεων.
Είναι απαράδεκτο το γεγονός, κατ’αρχάς εφόσον δεν υπάρχει κανένας άλλος χώρος στο Μαρούσι για εκδηλώσεις, καθώς και τα ΚΑΠΗ και το Πολιτιστικό Κέντρο δεν είναι επίσης διαθέσιμα. Και δεύτερον και πιο σημαντικό, επειδή η επιλεκτική παραχώρηση χώρων, που δίνουν και το βήμα για να απευθυνθεί πολιτικός λόγος στον κόσμο σε μαζικό επίπεδο, αποτελεί φίμωση της ‘μη θεσμικής’ αριστεράς και αποδεικνύει οτι οι κοινωνικοί αγώνες είναι ανεπιθύμητοι, τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Είναι κατάργηση, στην πράξη, της δημοκρατίας που τόσο εκθειάζουν , και στερεί από όλους εμάς την ελευθερία του λόγου, την ελευθερία ανάπτυξης πολιτικής και κοινωνικής δράσης, την ελευθερία να αμφισβητήσουμε όσα μας επιβάλλονται άνωθεν. Πολύ περισσότερο, στερεί τους δημότες του Αμαρουσίου του δικαιώματος ν’ ακούσουν όλες τις απόψεις, ιδιαίτερα σε μία περίοδο όπως αυτή που ζούμε που τα κοινωνικά αδιέξοδα είναι τεράστια λόγω της οικονομικής κρίσης, που επίκεινται χιλιάδες απολύσεις, που ο κόσμος είναι σε αναβρασμό και ψάχνει λύσεις για να διασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον. Και ακόμα, στερεί τους δημότες του δικαιώματος να έχουν ένα βήμα για να συζητήσουν τις απόψεις τους και να αναπτύξουν ενεργή πολιτική δράση, παίζοντας ρόλο στη διαμόρφωση αποφάσεων και την οργάνωση πρωτοβουλιών.
Καταγγέλουμε τη στάση του Δημάρχου που αφαιρεί από την αριστερά και τους πολίτες τα δικαιώματά τους και απαιτούμε να δωθεί ο χώρος στο Δημαρχείο για την εκδήλωση αυτή με θέμα ‘Η Αντικαπιταλιστική Αριστερά μπροστά στην κρίση και την εξέγερση।

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ
Για όποιον ενδιαφέρεται για την παραπάνω εκδήλωση ‘Η αντικαπιταλιστική αριστερά μπροστά στην κρίση και την εξέγερση’, θα πραγματοποιηθεί τελικά στο Δημαρχείο Αμαρουσίου Παρασκευή 6/3 6.30 μμ . Θα αψηφήσουμε την «απόλυτη» εξουσία του Δημάρχου και θα πάρουμε την αίθουσα που δικαιωματικά ανήκει στους δημότες της. Αν θέλει κάποιος ας έρθει νωρίτερα για συμπαράσταση!

ΚΑΛΕΣΜΑ

ΚΑΛΕΣΜΑ της Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων
για την Αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα
και την Κατάργηση του Δουλεμπορίου στον Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΚΟΠ
για το σύγχρονο δουλεμπόριο και την «μαύρη» εργασία
ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΡΤΙΟΥ
6:00 μ.μ., αίθουσα ΜΑΧ, Πολυτεχνείο

Το πανελλαδικό κίνημα συμπαράστασης που αναπτύχθηκε με αφορμή την αποτρόπαια δολοφονική επίθεση ενάντια στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, συνεχίζει και εντείνει την πολύμορφη δράση του.

Η Πρωτοβουλία μας, μαζί με την ΠΕΚΟΠ (Παναττική Ένωση Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού) και αλληλέγγυους εργαζόμενους, νέους και συλλογικότητες, οργάνωσε δύο μεγάλες διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας στις 22 Γενάρη και στις 19 Φλεβάρη. Με παρεμβάσεις σε επιθεωρήσεις εργασίας απαιτούμε να γίνουν επιτόπιοι έλεγχοι στους χώρους δουλειάς, ώστε χωρίς προϊσταμένους και στημένους ψευτο-ελέγχους οι καθαρίστριες να αποκαλύψουν τις πραγματικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν. Απαιτούμε από διοικήσεις νοσοκομείων, δημόσιων οργανισμών να δώσουν στην ΠΕΚΟΠ τις συμβάσεις του αίσχους που υπογράφουν με τους εργολάβους, για να αποκαλυφθεί ο εργασιακός μεσαίωνας που επιβάλλουν αλλά και η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας.

Η επιμονή και ο αγώνας αυτός, με οδηγό την ηρωική Κωνσταντίνα, φέρνει νίκες. Στην παράσταση διαμαρτυρίας και συμβολική κατάληψη του ΗΣΑΠ στις 25/2, πετύχαμε ώστε ο διοικητής του οργανισμού να υπογράψει συμφωνία με την ΠΕΚΟΠ με την οποία δεσμεύεται να καταγγείλει την σύμβαση με την ΟΙΚΟΜΕΤ, καθώς και να εισηγηθεί την πρόσληψη των καθαριστριών ως μόνιμου προσωπικού, μισθοδοτούμενου από τον ΗΣΑΠ.

Αυτός ο αγώνας μας αφορά όλους και θα συνεχιστεί μέχρι τη νίκη. Να κάνουμε ασφυκτική την πίεση στην κυβέρνηση, για να ξηλωθούν οι νόμοι του σύγχρονου δουλεμπορίου. Θα είναι σημαντικό βήμα στον αγώνα ενάντια στην ελαστική εργασία, την εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία, ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου που επιχειρεί να φορτώσει στους εργαζομένους τις συνέπειες της κρίσης του.

Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας, καλούμε τους εργαζομένους, τους ανέργους, τους μετανάστες, τους νέους, να συμμετάσχουν μαζικά στην ανοιχτή εκδήλωση-συζήτηση που διοργανώνει για το σύγχρονο δουλεμπόριο η ΠΕΚΟΠ, την ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΡΤΙΟΥ, στις 6:00 μ.μ., στην αίθουσα ΜΑΧ του Πολυτεχνείου.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ!

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ

Στις 27 Μάρτη γίνεται το Εφετείο του συνδικαλιστή Δημήτρη Πουλόπουλου που καταδικάστηκε πρωτόδικα για συκοφαντική δυσφήμιση.
Ο συνάδελφος, συνδικαλιστής από το Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής, πρόεδρος του επιχειρησιακού Σωματείου Εργαζομένων στις εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ και μέλος της συνδικαλιστικής κίνησης «Αυτόνομη Εργατική Πρωτοβουλία» καταδικάστηκε, στις 19/9/2008, σε 10μηνη φυλάκιση με τριετή αναστολή μετά από μήνυση της διεύθυνσης του Κέντρου Ξένων Γλωσσών «Ευρωπαϊκή Πορεία» (Άνω Πετράλωνα). Είχε μηνυθεί, επειδή υπερασπίστηκε μαζί με εργαζόμενους από διάφορους κλάδους εκπαιδευτικό που απολύθηκε από το συγκεκριμένο Κέντρο Ξένων Γλωσσών.
Το «τεκμήριο» του εγκλήματός του ήταν η προκήρυξη της Αυτόνομης Εργατικής Πρωτοβουλίας που κατήγγειλε την απόλυση του εκπαιδευτικού και την οποία η διεύθυνση της «Ευρωπαϊκής Πορείας» θεώρησε συκοφαντική.
Η διεύθυνση του Κέντρου Ξένων Γλωσσών είχε επιδοθεί σε μια βιομηχανία μηνύσεων ενάντια στον απολυμένο καθηγητή, καθώς και ενάντια σε εργαζόμενους και συνδικαλιστές που βρέθηκαν στο πλευρό του.
Δεν είναι μόνο η μήνυση σε βάρος του συναδέλφου Πουλόπουλου Δημήτρη. Μήνυση είχε κατατεθεί εναντίον της Καπερνάρου Σύλβιας (προέδρου του Πανελλήνιου Συλλόγου Καθηγητών Ξένων Γλωσσών Φροντιστηρίων «Ο Βύρωνας», του Πρωτούλη Γιάννη (μέλος, τότε, της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Αθήνας), Καλόβουλου Αντώνη (από το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών), οι οποίοι σαν αντιπροσωπία επισκέφτηκαν το Κέντρο Ξένων Γλωσσών «Ευρωπαϊκή Πορεία», την επομένη της απόλυσης, για να διαμαρτυρηθούν.
Την άποψη της εργοδοσίας υιοθέτησαν οι δικαστές, παρά την αθωωτική πρόταση του εισαγγελέα ο οποίος θεώρησε ότι ο συνάδελφος ενήργησε μέσα στα επιτρεπόμενα συνδικαλιστικά πλαίσια.
Είναι πρωτοφανές να ποινικοποιείται η συνδικαλιστική δράση όπως αυτή κάθε φορά εκφράζεται, είτε με μοίρασμα ανακοινώσεων, είτε με παράσταση διαμαρτυρίας, είτε με συγκέντρωση έξω από τον εργασιακό χώρο.
Είμαστε στο πλευρό του συναδέλφου Πουλόπουλου Δημήτρη. Θεωρούμε ότι η απαλλαγή του από το Εφετείο είναι μονόδρομος
Όχι στην εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία
Όχι στις συνδικαλιστικές διώξεις και την ποινικοποίηση της εργατικής αλληλεγγύης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Σανιδάς με έγγραφο που υπογράφει ο ίδιος δίνει εντολή στους κατά τόπους εισαγγελείς για να επισπεύσουν δικαστικές διαδικασίες που έχει κινήσει η εργοδοσία των JUMBO ενάντια σε σωματεία και συνδικαλιστές με προφανή στόχο, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης των ταξικών σωματείων.
Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Σανιδάς ονομάζει τις κινητοποιήσεις των συνδικάτων και των συνδικαλιστών ως ¨ εγκλήματα¨ και ¨έκνομες δραστηριότητες¨ , υιοθετώντας και χρησιμοποιώντας τους όρους που χρησιμοποιούν η εργοδοσία των JUMBO και ο ΣΕΛΠΕ στις μηνύσεις που έχουν υποβάλει κατά των σωματείων και των συνδικαλιστών.
Η ενέργεια αυτή του Σανιδά επιβεβαιώνει την ταύτιση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου με τους στόχους και τα συμφέροντα των πολυεθνικών. Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας δηλώνει ότι το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν τρομοκρατείται, οι κινητοποιήσεις και οι αγώνες θα συνεχιστούν, θα ενταθούν και θα δυναμώσουν με όλες εκείνες τις μορφές που επιλέγουν οι εργαζόμενοι.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στα πανελλαδικά συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 17 Μαρτίου 2009, συλλαλητήρια ενάντια στην κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, ενάντια στην αντιλαϊκή αντεργατική πολιτική.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ