Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

ΚΑΛΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Με αφορμή τη θρασύδειλη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε η συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα
Απέναντι στην ωμή και απροκάλυπτη βία που δέχονται οι εργατικοί αγώνες από τους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς αλλά και απέναντι στη συγκεκαλυμμένη, ύπουλη δραστηριότητα των εργοδοτικών-απεργοσπαστικών-μαφιόζικων πρακτικών, τα Συνδικάτα που ελέγχονται από τα Εργατικά Κέντρα της χώρας, μεταξύ αυτών και το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, το μόνο που έχουν να ψελλίσουν είναι ότι «προσπαθούν με δημοκρατικό τρόπο και μέσα να πετύχουν την πλήρη κοινωνική και οικονομική ισοτιμία των μελών τους , αλλά και των υπολοίπων εργαζομένων», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο καταστατικό λειτουργίας τους.
Στο ίδιο καταστατικό προστίθεται ότι «τα Ελληνικά Εργατικά Κέντρα συστήθηκαν για να ενώσουν τις τοπικές οργανώσεις των εργαζομένων, με σκοπό την προστασία των οικονομικών, επαγγελματικών και κοινωνικών συμφερόντων των μελών τους. Με βάση αυτά τα επαγγελματικά και κοινωνικά συμφέροντα, τα στελέχη των Εργατικών Κέντρων αγωνίζονται για καλύτερες αμοιβές και συνθήκες ζωής και εργασίας». Πουθενά δεν υπάρχει καμία αναφορά για την ανατροπή και κατάργηση των γενεσιουργών αιτιών της ανισότητας και της μιζέριας των εργαζομένων και των δομών της ιεραρχικής κοινωνίας. Ο προσανατολισμός τους είναι καθαρά συγκυριακός για την «καλυτέρευση» των όρων της εκμετάλλευσης και υπό αυτή την έννοια το λεγόμενο «οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα» και κυρίως οι εργατοπατέρες είναι οι βασικοί συνένοχοι για τη διαιώνιση της ανελευθερίας και της καθυπόταξης του εργατικού/συνδικαλιστικού κινήματος σε μια λογική διευθέτησης και μερικών διεκδικήσεων, άνευρων, ανώφελων και βλαπτικών, όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος: Η θέση των εργαζομένων όχι μόνο δε βελτιώνεται, αλλά πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Ανασφάλεια, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, «ενοικιάσεις» εργαζομένων, καμία ουσιαστική αντίδραση απέναντι στα εργοδοτικά-κρατικά-κεφαλαιοκρατικά εγκλήματα, που τα αφεντικά ονομάζουν «εργατικά ατυχήματα».
Από την άλλη, το πολυδιασπασμένο ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα αδυνατεί και δεν θέλει να συγκρουστεί με κυβερνήσεις και πελατειακούς κομματικούς μηχανισμούς που αλληλοσυμπληρώνονται στον… «αγώνα» κατάκτησης και διαιώνισης της εξουσίας. Εξάλλου, οι μεγαλοσυνδικαλιστές, στις περισσότερες περιπτώσεις, μετά από μια «επιτυχημένη» συνδικαλιστική πορεία, είναι αυτοί που θα είναι οι αυριανοί υπουργοί και σύμβουλοι του κράτους και του κεφαλαίου.
Η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, τα Εργατικά Κέντρα της χώρας, αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του καθεστώτος και σε αυτές τις συνθήκες, τα απλά μέλη και οι εργαζόμενοι-μέλη των σωματείων οφείλουν και πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στην καθοδήγηση των «ηγετών» τους και να επιλέξουν το δρόμο των ανεξάρτητων, εργατικών, συνδικαλιστικών αγώνων για τη δημιουργία ενός αυτόνομου πόλου αυτοδιευθυνόμενης πάλης, πέρα κι έξω από κόμματα και μηχανισμούς.
Το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης είναι το δεύτερο σε μέγεθος Εργατικό Κέντρο της Ελλάδας. Στη δύναμη του ανήκουν 275 πρωτοβάθμια σωματεία εργαζομένων στο Νομό Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας . Το ΕΚΘ εκπροσωπεί περίπου 350.000 εργαζόμενους από τους οποίους οι 300.000 εργάζονται στο ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα της πόλης της Θεσσαλονίκης. Πότε είδε κάποιος έστω 100.000 εργαζόμενους να κατεβαίνουν στους δρόμους; Ποτέ! Και γιατί; Είναι απλό: οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έχουν καταλάβει ότι τους κοροϊδεύουν και ότι το παιχνίδι είναι στημένο.
Αν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους και απεγκλωβιστούν από τη λογική της αντιπροσώπευσής τους, τότε θα αποκτήσουν εμπιστοσύνη και στον εαυτό τους. Τότε και μόνο θα είναι αύριο χιλιάδες στους δρόμους στην επόμενη απεργία.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΙ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ!
Αντίσταση - Αυτοοργάνωση - Ακηδεμόνευτοι Αγώνες - Κοινωνική Αυτοάμυνα
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα, γραμματέας του Παναττικού Σωματείου Καθαριστριών και Οικιακών Εργαζομένων, δέχθηκε το βράδυ της Δευτέρας 22 Δεκεμβρίου επίθεση με βιτριόλι. Η επίθεση έγινε τα μεσάνυχτα από αγνώστους, που περίμεναν την Κούνεβα έξω από το σπίτι της στα Άνω Πετράλωνα την ώρα που επέστρεφε από τη δουλειά της.
Το σωματείο της θεωρείται το πιο δυναμικό του κλάδου των «επισφαλώς εργαζόμενων», όπως αποκαλούνται κατ’ ευφημισμόν οι άνθρωποι που οι περισσότεροι δουλεύουν κάτω από συνθήκες απάνθρωπης εκμετάλλευσης. Οι συνάδελφοί της καταγγέλλουν ότι η επίθεση προέρχεται από κύκλους της εργοδοσίας, η οποία τρομοκρατούσε όλες τις εργαζόμενες, και ειδικότερα την Κούνεβα επειδή είναι βουλγαρικής καταγωγής και συνεπώς πιο ευάλωτη. Έχει χάσει το ένα της μάτι και νοσηλεύεται στον “Ευαγγελισμό” με σοβαρά προβλήματα στην όραση και το αναπνευστικό.
Η εργολαβική εταιρία στην οποία δούλευε η 44χρονη καθαρίστρια είχε δύο μεγάλους κρατικούς πελάτες, τον ΗΣΑΠ και την Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΒΟ).Οι καταγγελίες του σωματείου προς τις κρατικές αυτές εταιρίες για τη βαριά εκμετάλλευση των εργαζομένων και την καταπάτηση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων έπεφταν στο κενό. Σύμφωνα με τους συνδικαλιστές του Σωματείου, η τρομοκρατία της επιχείρησης ήταν συνεχής. Όποια γυναίκα τολμούσε να ζητήσει το σεβασμό των δικαιωμάτων της απολυόταν. Το σωματείο έκανε διαρκείς παραστάσεις στην επιθεώρηση εργασίας, το υπουργείο Εργασίας αλλά και τη ΓΣΕΕ και το Εργατικό Κέντρο, αλλά κανείς αρμόδιος φορέας δεν προσπάθησε να ελέγξει την εταιρεία. Αντίθετα, η αντιπρόεδρος του Σωματείου Β. Τσούνη, κάνει λόγο για επανειλημμένες τηλεφωνικές απειλές και στην ίδια αλλά και σε άλλες συναδέλφους της.
Η Κωνσταντίνα είναι μία από τις εκατοντάδες μετανάστριες εργάτριες που εργάζεται χρόνια σαν καθαρίστρια σε καθεστώς υπενοικίασης. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα είχε έρθει σε κόντρα με ην εργοδοσία «ΟΙΚΟΜΕΤ» διεκδικώντας ολόκληρο το δώρο των Χριστουγέννων γι’ αυτήν και τις συναδέλφισσές της και καταγγέλλοντας τις παρανομίες στη μισθοδοσία. Έχει προηγηθεί η εκδικητική απόλυση της μητέρας της από την ίδια εταιρεία, δυσμενής μετάθεση της ίδιας στο Μαρούσι ενώ εκκρεμεί τριμερής συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας στις 5/1/09 ύστερα από καταγγελία της. Πράγματα καθόλου άγνωστα στο χώρο των εταιρειών καθαριότητας και υπενοικίασης εργαζομένων. Ίσα - ίσα.
Οι καθυστερημένες συμβάσεις, τα κλεμμένα μεροκάματα, οι κλεμμένες υπερωρίες, η διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά που υπογράφουν οι εργαζόμενοι και σ’ αυτά που πραγματικά παίρνουν, η επιλογή σχεδόν αποκλειστικά μεταναστριών και μεταναστών με πράσινη κάρτα ώστε να βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας, η μη καταβολή εισφορών στο ΙΚΑ, πάντα με την κάλυψη του δημοσίου και των μιζαδόρων στελεχών του, που γνωρίζουν, υποθάλπουν και ενισχύουν τις μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας, συνθέτουν τον κανόνα στους εργολάβους καθαριότητας. Οι εργαζόμενοι δουλεύουν 6 ώρες και πληρώνονται για 4,5 (μισθός και ένσημα) για να μην ξεπερνούν τις 30 ώρες ώστε να γλιτώνει το αφεντικό την ένταξή τους στα βαρέα. Τρομοκρατούνται, μετατίθενται δυσμενώς, απολύονται και εκβιάζονται με οικειοθελή αποχώρηση (εργαζόμενη απειλήθηκε από την εργοδοσία, κρατούμενη για 4 ώρες σε χώρο της εταιρείας μέχρι να υπογράψει την παραίτησή της). Το αφεντικό στήνει εργοδοτικό σωματείο για να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους ενώ απολύει και προσλαμβάνει κατά βούληση μη αφήνοντας κανένα περιθώριο εργασιακής επικοινωνίας και συλλογικής δράσης.
Η επίθεση με βιτριόλι στην συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα είναι μια δολοφονική επίθεση που στρέφεται ενάντια σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε συνδικαλιστή, σε κάθε αντιστεκόμενο, σε όλη την κοινωνία. Όπως η σφαίρα του μπάτσου που σκότωσε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο καρφώθηκε μέσα στις καρδιές όλων μας, έτσι και η επίθεση με βιτριόλι έχει πέσει επάνω στη φλόγα της οργής μας. Στην οργή του εξεγερμένου Δεκέμβρη που εκφράστηκε μέσα από συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, με μαζικές καθημερινές διαδηλώσεις σε όλη την χώρα, με εκατοντάδες καταλήψεις μαθητών και φοιτητών, με αγωνιστικές συνελεύσεις σε κατειλημμένες σχολές και δημόσια κτήρια, με κατειλημμένα δημαρχεία και λαϊκές συνελεύσεις σε γειτονιές, με κινήσεις αλληλεγγύης προς όλους τους διωκόμενους της εξέγερσης… η οργή του εξεγερμένου Δεκέμβρη που δείχνει να εξελίσσεται σε ένα ακηδεμόνευτο αυτόνομο κίνημα για την κοινωνική χειραφέτηση από την εξουσία και τους θεσμούς διαμεσολάβησης.
Η δολοφονική επίθεση στη συνδικαλίστρια αγωνίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα είναι η απάντηση του κράτους και των τραμπούκων του σε αυτό το κίνημα οργής και χειραφέτησης. Μέσα σε αυτό το Δεκέμβρη το κράτος έχει δείξει ξεκάθαρα ποιο είναι το πρόσωπό του. Αυτό του δολοφόνου. Το έδειξε με την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, με τους πυροβολισμούς των ζητάδων την ημέρα της κηδείας του, τον χημικό πόλεμο των ΜΑΤ σε διαδηλωτές, τον τραυματισμό μαθητή στο Περιστέρι από άγνωστο (;) δολοφόνο, τις ατιμώρητες ζαρντινιέρες, τις δεκάδες ανεξιχνίαστες δολοφονίες μεταναστών, και τώρα την επίθεση στην Κωνσταντίνα.
Τα ίδια τα γεγονότα δεν αφήνουν περιθώρια για υπεκφυγές και δικαιολογίες όταν οι ένστολοι του κράτους πυροβολούν στο ψαχνό, όταν οι τραμπούκοι των αφεντικών παραμονεύουν στις γωνίες. Έχουμε πόλεμο. Σε αυτόν τον κοινωνικό-ταξικό πόλεμο δεν υπάρχει περιθώριο ουδετερότητας. Τα ίδια τα γεγονότα δεν μας αφήνουν να είμαστε αδρανείς. Γιατί τώρα όσο ποτέ άλλοτε η σιωπή είναι συνενοχή, είναι υποταγή. Τα κροκοδείλια δάκρυα των θεσμικών συνδικαλιστικών οργάνων της ΓΣΣΕ, της ΑΔΕΔΥ, του εργατικού κέντρου για την Κωνσταντίνα, δεν ξεγελούν κανένα. Οι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές και οι πουλημένοι εργατοπατέρες είναι ηθικοί συνεργοί της δολοφονικής επίθεσης στην Κωνσταντίνα. Με τις δικές τους πλάτες εδραιώθηκε το καθεστώς ενοικίασης εργαζομένων και δουλεμπορίας μεταναστών. Πότε κήρυξαν μια τυπική έστω απεργία για τα κλεμμένα μεροκάματα και υπερωρίες των ενοικιαζόμενων εργαζόμενων; Πότε κήρυξαν μια τυπική έστω απεργία ενάντια στις σύγχρονες εταιρείες δουλεμπορίου που προσλαμβάνουν κυρίως μετανάστριες ώστε να βρίσκονται διαρκώς σε καθεστώς ομηρίας; Πότε κήρυξαν μια τυπική έστω απεργία για τις καταγγελίες του Σωματείου Καθαριστριών και Οικιακών Εργαζομένων;
Ενάντια σε αυτό το μεσαίωνα αγωνιζόταν η Κωνσταντίνα και για αυτή της την γνήσια συνδικαλιστική δράση δέχτηκε την επίθεση.
Καταλαμβάνουμε σήμερα το εργατικό κέντρο Θεσσαλονίκης για να αντισταθούμε στην κρατική καταστολή των δολοφονιών και της τρομοκράτησης των εργαζομένων. Καταλαμβάνουμε το εργατικό κέντρο εμποδίζοντας τη λειτουργία της διοίκησής του, όχι όμως και των πρωτοβάθμιων σωματείων των εργαζομένων, τους οποίους καλούμε να αγωνιστούν μαζί μας.
Καταλαμβάνουμε το εργατικό κέντρο γιατί έτσι κι αλλιώς εδώ και χρόνια οι έμμισθοι από το κράτος συνδικαλιστές έχουν πάψει να έχουν την εμπιστοσύνη των εργαζομένων ως προς το ρόλο που υποτίθεται θα έπρεπε να υπηρετούν. Αντί να αγωνίζονται για την χειραφέτηση των εργαζομένων, κατευνάζουν-εξαπατούν την κοινωνία και υπηρετούν την τάξη του καθεστώτος που τους έχει προσλάβει.
Καλούμε όλους και όλες, μαθητές, φοιτητές, πολίτες, εργαζομένους να συμμετάσχουν στην κατάληψη του εργατικού κέντρου Θεσσαλονίκης με σκοπό να γίνει ένα απελευθερωμένο από την εξουσία κέντρο δράσης και αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα αλλά και στους διωκόμενους του εξεγερμένου Δεκέμβρη.
Δεν είμαστε ενάντια στον οργανωμένο σε σωματεία εργαζόμενο λαό, όπως θα βιαστούν οι πληρωμένοι από το κράτος εργατοπατέρες να σας πουν. Αντίθετα ζητάμε από κάθε σωματείο-συνδικάτο, από κάθε εργαζόμενο να αποτινάξει τη χειραγώγηση της εξουσίας και να συμμετάσχει μαζί μας στον κοινό αγώνα.
Τα εργασιακά δικαιώματα βρίσκονται σε πολύ δύσκολη καμπή. Οι όλο και αυξανόμενες απαιτήσεις των εργοδοτών για ελαστικότερα ωράρια και φθηνότερα μεροκάματα βρίσκουν περισσότερο από ποτέ κατανόηση και υποστήριξη από τους νομοθετικούς μηχανισμούς του κράτους. Σε όλο τον κόσμο η επιδίωξη των μεγάλων εταιρειών είναι η ελαχιστοποίηση του κόστους παραγωγής. Εφαρμόζοντας αυτή την πρακτική συνεργάστηκαν ανοικτά με κράτη και κυβερνήσεις και κατάφεραν να ελαχιστοποιήσουν τους δασμούς που κάθε χώρα βάζει στα εμπορεύματα που εισάγονται και εξάγονται από αυτήν αλλά και σ’ αυτά που διακινούνται από τα σύνορά της για αλλού. Αυτό άνοιξε το δρόμο σε μια πρωτοφανή αποκέντρωση της παραγωγής. Κάθε εταιρεία που έχει την έδρα της σε ένα δυτικό κράτος έχει πλέον τη δυνατότητα να επιλέγει να έχει το εργοστάσιό της και τις υπηρεσίες της σ’ ένα άλλο όπου τα μεροκάματα είναι πολύ χαμηλότερα. Το αποτέλεσμα είναι οι εργαζόμενοι των δυτικών χωρών να μένουν άνεργοι και οι εργαζόμενοι των φτωχών χωρών να πληρώνονται με ψίχουλα. Αυτή η κατάσταση, που ονομάστηκε παγκοσμιοποίηση, έχει δημιουργήσει ένα ζοφερό παρόν στις ζωές όλων των εργαζομένων σ’ όλον τον κόσμο.
Το άλλο μισό αυτής της κατάστασης είναι οι κάτοικοι των φτωχών χωρών που, προσπαθώντας να καλυτερέψουν τη ζωή τους, αναγκάζονται να μεταναστεύουν στις πιο αναπτυγμένες χώρες. Εκεί δουλεύουν κάτω απ’ τις χειρότερες συνθήκες, κάνοντας τις χειρότερες δουλειές και πληρώνονται με τους μικρότερους μισθούς. Πολλές φορές μην έχοντας τη δυνατότητα να φύγουν από τη χώρα τους αναγκάζονται να πληρώνουν μεγάλα ποσά σε δουλέμπορους και τελικά, άλλες φορές ημιπαράνομα και άλλες παράνομα με κίνδυνο της ζωής τους, διακινούνται σαν σφάγια στις αγορές εργασίας της Ευρώπης.
Αυτή η τεράστια επιχείρηση διακίνησης δούλων αποκομίζει τεράστια κέρδη και όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι την πολεμούν, στην πραγματικότητα τα δυτικά κράτη την στηρίζουν, γιατί έχουν συμφέρον απ’ αυτήν.
Τα φθηνά εργατικά χέρια και μυαλά με μηδαμινές αξιώσεις σε ασφάλιση και ασφαλείς συνθήκες δουλειάς είναι αυτά που μεγιστοποιούν τα κέρδη των εταιρειών της Ευρώπης. Για παράδειγμα, με αυτόν τον τρόπο κατάφερε η Αθήνα να διεξάγει τους ολυμπιακούς αγώνες, ένα τεράστιο κάτεργο με δεκάδες νεκρούς ( 13 νεκροί στα ολυμπιακά εργοτάξια, 65 νεκροί σ’ όλα τα έργα στήριξης και εκατοντάδες τραυματίες). Η κατάσταση αυτή πρέπει να καταλάβουμε πως είναι οργανωμένη με βάση το κοινό συμφέρον που έχουν οι εργοδότες και πως αυτή η κατάσταση συνεχίζεται και εντείνεται από τα κράτη αντιστρόφως ανάλογα με την παρακμή των εργατικών φορέων που έχουν πάψει εδώ και καιρό να αντιπροσωπεύουν πραγματικά τα συμφέροντα των εργαζομένων. Η ΓΣΕΕ και τα Εργατικά Κέντρα έχουν εκπέσει σε οργανισμούς διαμεσολάβησης της εργοδοσίας με τους εργαζόμενους και έχουν προδώσει τη ριζοσπαστική και αγωνιστική εργατική ιστορία. Τα ηγετικά στελέχη τους έχουν μετατραπεί σε δημόσιους υπαλλήλους παραρτήματος του υπουργείου εργασίας. Καταχρώνται όλα όσα οι εργατικοί αγώνες κέρδισαν προς όφελός τους. Μετέτρεψαν τις συνδικαλιστικές τους υποχρεώσεις σε ιδιωτικά και ιδιοτελή προνόμια.
Το συμφέρον όλων μας στη δουλεία και στη ζωή είναι κοινό και είναι κοινό για όλους και όλες τις εργαζόμενες, ελληνίδες και μετανάστριες. Πρέπει ντόπιοι και μετανάστες, εργαζόμενοι και εργαζόμενες να βρούμε την ίδια φωνή και να διεξάγουμε κοινό αγώνα που να διεκδικεί δικαιοσύνη και ίση μεταχείριση, ίσα δικαιώματα στη δουλεία και τη ζωή.
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα είναι μία από εμάς. Ο αγώνας της για ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είναι και ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ.
Κατάργηση των εταιρειών υπενοικίασης, που είναι οι στυλοβάτες της μαύρης εργασίας, και των νόμων που τις στηρίζουν, εξίσωση μισθών για μετανάστες και ντόπιες/ους εργαζόμενες/ους.
Να συμπεριλάβουμε στους αγώνες τις μετανάστριες και τους μετανάστες για να απευθύνονται στην πλειοψηφία της κοινωνίας, για να γίνουν αγώνες συνολικοί, αντιρατσιστικοί, διαφυλετικοί, αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.
Απαιτούμε
α) Την πλήρη εξιχνίαση της δολοφονικής επίθεσης στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα. Να βρεθούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί, και να λογοδοτήσουν.
β) Να βγουν στο φως και να δημοσιοποιηθούν όλα τα στοιχεία και οι εργασιακές συνθήκες της ΟΙΚΟΜΕΤ. Να δικαιωθεί ο αγώνας και τα αιτήματα του σωματείου εργαζομένων καθαριστριών στην ΟΙΚΟΜΕΤ.
γ) Να αναλάβει τις ευθύνες της η ΓΣΕΕ και το Εργατικό Κέντρο. Να καλεστεί Γενική Απεργία σε συμπαράσταση στην Κούνεβα και στους διωκόμενους του εξεγερμένου Δεκέμβρη την ημέρα του πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου στις 9 Γενάρη 2009.
Κατάληψη Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης
Αλληλέγγυοι/ες στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα
ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΟ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΙΣ 8:30 μμ
ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ
5012 019021 277 Τράπεζα Πειραιώς
DECHEVA ELENA KUNEVA KOSTADINKA NIKOLOVA

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

Όποιος γονατισμένος είναι,
όρθιος να σηκωθει,
όποιος χαμένος είναι, να παλέψει.
Γιατί οι νικημένοι του σήμερα,
είναι νικητές του αύριο
Μπ.Mπρεχτ

ΟΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ


ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Οπως, πολλοί άλλοι, έτσι κι εγώ πίστευα ότι διαμορφώνονταν σταδιακά αλλά σταθερά οι όροι να αλλάξει το κόμμα, να γίνει ξανά επαναστατικό.
Η συμμετοχή της ΚΝΕ στις καταλήψεις το 2007, η αποδοχή της σταλινικής περιόδου ως καταρχήν θετική για την σοσιαλιστική οικοδόμηση και η καταδίκη του εικοστού συνεδρίου και του χρουτσοφισμού ήταν για μένα βήματα σε ελπιδοφόρα κατεύθυνση.
Αλλά τώρα, όταν το ΚΚΕ στηρίζει ανοιχτά την Κυβέρνηση ενάντια στην εξέγερση της νεολαίας, δεν τρέφω πλέον αυταπάτες. Δεν μπορεί όλα τα ξένα μέσα να μιλούν για εξέγερση, και εδώ η Παπαρήγα να μιλάει για καταστροφές που υποκινούν και προκαλούν ξένα κέντρα (!)
Είναι δυνατόν να τα λέμε αυτά ως κομμουνιστές; Δηλαδή, ποιος είναι ο υποτιθέμενος εχθρός των ξένων κέντρων; Η "λαϊκή κυβέρνηση" του Καραμανλή; Ξέρω, ξέρω, το εργατικό κίνημα είναι υποτίθεται ο εχθρός, που θα δεχτεί όξυνση της καταστολής!!
Αυτά τα λέμε μεταξύ μας, μέσα στο κόμμα, έξω φαίνεται ότι στηρίζουμε ξεκάθαρα την Κυβέρνηση, και υιοθετούμε τα σενάρια συνωμοσίας ενάντια στην διεφθαρμένη κυβέρνηση των βατοπεδινών.
Αλλωστε, κάθε δυναμικός αγώνας που ξεφεύγει από τα όρια της νομιμότητας του συστήματος μπορεί να προκαλέσει την όξυνση της καταστολής.
Εμείς θα είμαστε γι αυτό το λόγο ενάντια σε τέτοιους αγώνες; Είναι αυτή λογική κομμουνιστών, που θέλουν να ανατρέψουν τον καπιταλισμό;Δεν μπορεί γ.γ.του ΚΚΕ να εμφανίζεται πιο δεξιά και από το Σύριζα.
Με αυτή την πολιτική, το κόμμα εξιλεώνει τον Αλαβάνο, το 65ωρο που στήριξε ο Σύριζα, την αντιεργατική πολιτική του Μάαστριχτ και της Λισσαβόνας, τους βασικούς πυλώνες της αντιεργατικής λαίλαπας.
Πίστευα, ότι στην πορεία όξυνσης της ταξικής πάλης, της οικονομικής κρίσης βοηθούσης, τα μικροαστικά στοιχεία του κόμματος θα υποτάσσονταν στα προλεταριακά। Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Το κόμμα απολογείται στους νοικοκυραίους। Στα μικρομεσαία στρώματα και στα πιο συντηρητικά κομμάτια της εργατικής τάξης.
Ο Λένιν έλεγε ότι η εργατική τάξη οφείλει να οξύνει την οικονομική κρίση, να την μετατρέψει σε επαναστατική κατάσταση.
Αντιθέτως, το ΚΚΕ στηρίζει την αστική ομαλότητα। Ο καθένας μας το διακρίνει αυτό, το βλέπει। Η μπάλα έχει χαθεί.
Εχω μεγάλη οργή μέσα μου για την κατάντια του ΚΚΕ, αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω το γεγονός ότι "αντρώθηκα" μέσα στην ΚΝΕ.
Οτι εκεί έμαθα να αγωνίζομαι, να προβληματίζομαι, να οργίζομαι για την ταξική εκμετάλλευση, να μελετώ τον Λένιν, κι αυτόν θεωρώ μοναδικό μου δάσκαλο, δασκαλο όλων μας.
Δεν ξεχνώ λοιπόν ότι ο Λένιν έκανε το μεγάλο βήμα και διέσπασε το σοσιαλδημοκρατικό κίνημα στη Ρωσσία.
Οτι έφυγε από το κόμμα για να υπερασπιστεί τις επαναστατικές-κομμουνιστικές τους απόψεις, ότι κάλεσε τους συντρόφους του να κάνουν το ίδιο, πολεμώντας τον οπορτουνισμό. "Ενας καλός πόλεμος είναι προτιμότερος από μια κακή ειρήνη", έλεγε ο Λένιν στο "Τι να κάνουμε".Αυτό πιστεύω, ότι οφείλουμε να κάνουμε κι εμείς τώρα. Οσοι αριστεροί κνίτες, όσοι αριστεροί κουκουέδες και είμαστε πολλοί, δεν υιοθετούμε την πολιτική του κόμματος.
Οσοι μεταξύ μας την καταδικάζουμε, αλλά "προς τα έξω" αναγκαζόμαστε να την υπερασπιζόμαστε, για να μην διαγραφούμε. Η ώρα έχει έρθει.
Αν με αυτά τα γεγονότα, με την νεολαιίστικη έκρηξη δεν μπορούμε να κάνουμε αυτό το βήμα, πότε θα το κάνουμε; Οταν η κρίση θα αρχίσει να αφανίζει από την πείνα τις εργατογειτονιές;Δεν είμαι σε φράξια, ούτε είμαι στέλεχος.
Ο μόνος τρόπος να επικοινωνήσω με όσους περισσότερους συντρόφους μπορώ, είναι από εδώ. Δυστυχώς, και το ξέρετε όλοι σας πολύ καλά. Ξέρω ότι πολλοί συμμερίζεστε τον προβληματισμό μου, άλλοι πάλι εμμένετε στις αυταπάτες. Ας δώσουμε την μάχη, πρέπει να την δώσουμε.

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ Γ.Σ.Ε.Ε.



Την ιστορία μας ή θα την καθορίσουμε εμείςή θα καθοριστεί ερήμην μας
Εμείς, οι χειρώνακτες εργάτες υπάλληλοι, άνεργοι, προσωρινοί, ντόπιοι και μετανάστες, που δεν είμαστε τηλεθεατές και συμμετέχουμε από το Σάββατο βράδυ, μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις διαδηλώσεις, στις συγκρούσεις με την αστυνομία, στις καταλήψεις του κέντρου και των γειτονιών, που πολλές φορές χρειάστηκε να παρατήσουμε τη δουλειά μας και τις καθημερινές μας υποχρεώσεις για να βρεθούμε στο δρόμο με τους μαθητές, τους φοιτητές και τους άλλους προλετάριους που αγωνίζονται.
Αποφασίσαμε να καταλάβουμε το κτήριο της Γ.Σ.Ε.Ε. για,
Να το μετατρέψουμε σε χώρο ελεύθερης έκφρασης και συνάντησης των εργατών,
Να διαλύσουμε το μύθο που προωθούν τα ΜΜΕ ότι οι εργάτες ήταν και είναι απόντες από τις συγκρούσεις και ότι η οργή που εκφράζεται αυτές τις μέρες είναι υπόθεση 500 «κουκουλοφόρων», «χουλιγκάνων» και λοιπά παραμύθια, ενώ στην οθόνη και στα παράθυρά τους οι εργάτες ήταν παρόντες ως οι πληγέντες τις σύγκρουσης, την ίδια στιγμή που η καπιταλιστική κρίση στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο οδηγεί σε εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις οι οποίες από τα ίδια τα ΜΜΕ και τους διαχειριστές τους παρουσιάζονται ως «φυσικό φαινόμενο»,
Να στηλιτεύσουμε και να αποκαλύψουμε το ρόλο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας στην υπονόμευση της εξέγερσης και όχι μόνο,
Η γσεε και όλος ο συνδικαλιστικός μηχανισμός, που τη στηρίζει, δεκαετίες τώρα, υπονομεύουν αγώνες, παζαρεύουν την εργατική μας δύναμη για ψίχουλα, διαιωνίζοντας το καθεστώς της εκμετάλλευσης και της μισθωτής σκλαβιάς,
Ενδεικτική είναι η στάση τους την προηγούμενη Τετάρτη που ακυρώνοντας την προγραμματισμένη απεργιακή πορεία περιορίστηκε στην οργάνωση μιας σύντομης συγκέντρωσης στο Σύνταγμα φροντίζοντας παράλληλα να διώξει τον κόσμο άρον-άρον από την πλατεία μην τυχόν μολυνθούν οι συγκεντρωμένοι από τον ιό της εξέγερσης,
Να ανοίξουμε για πρώτη φορά αυτό το χώρο- ως συνέχεια του κοινωνικού ανοίγματος που δημιούργησε η εξέγερση- ο οποίος έχει κτιστεί με τις δικές μας εισφορές και από τον οποίο είμαστε αποκλεισμένοι,
Γιατί τόσα χρόνια εμπιστευόμαστε την τύχη μας σε κάθε λογής σωτήρες, φτάνοντας να χάσουμε ακόμα και την αξιοπρέπεια μας,
Σαν εργαζόμενοι πρέπει να αρχίσουμε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και να μην αναθέτουμε τις ελπίδες μας σε κανέναν πεφωτισμένο ηγέτη ή «ικανό» αντιπρόσωπο. Πρέπει να αποκτήσουμε φωνή, να βρεθούμε, να μιλήσουμε να αποφασίσουμε και να δράσουμε. Ενάντια στη γενικευμένη επίθεση που βρισκόμαστε.
Η δημιουργία συλλογικών αντιστάσεων «από τα κάτω» είναι μονόδρομος.
Να προωθήσουμε την ιδέα της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης στους χώρους δουλειάς, τις επιτροπές αγώνα και τις συλλογικές διαδικασίες βάσης καταργώντας τους γραφειοκράτες συνδικαλιστές.
Τόσα χρόνια καταπίνουμε τη μιζέρια, τη ρουφιανιά και τη βία στη δουλειά। Συνηθίσαμε να μετράμε τους σακατεμένους και τους νεκρούς μας- γεγονότα που βαφτίζονται «εργατικά ατυχήματα».
Συνηθίσαμε να μετράμε και ν' αδιαφορούμε για τους μετανάστες- ταξικούς αδελφούς μας- που δολοφονούνται.
Κουραστήκαμε να ζούμε με το άγχος της εξασφάλισης του μισθού, των ενσήμων και μιας σύνταξης που φαντάζει όνειρο απατηλό.
Όπως παλεύουμε ώστε να μην αφήσουμε τη ζωή μας στα χέρια των αφεντικών και των συνδικαλιστών αντιπροσώπων έτσι δε θ' αφήσουμε στα χέρια του κράτους και των δικαστικών μηχανισμών του κανένα από τους συλληφθέντες εξεγερμένους.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
Γενική Συνέλευση Εξεγερμένων Εργατών

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ

Συγκέντρωση στην πλατεία ΣΥΜΗΡΙΩΤΗ και πορεία ατο αστυνομικό τμήμα έγινε χθές 16/12 στην Νέα Ιωνία.
Την συγκέντρωση οργάνωσε το Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Ν.Ιωνίας, Κινήσεις και Φορείς της περιοχής και συμμετείχαν εργαζόμενοι,κάτοικοι και μαθητές.
Απέναντι στη συνεχιζόμενη κρατική καταστολή και την προσπάθεια της κυβέρνησης και μέρος των ΜΜΕ να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους και τη νεολαία που βρίσκεται στους δρόμους.
Να εκφράσουμε την οργή και αγανάκτηση μας όχι μόνο για την εν ψυχρώ δολοφονία αλλά συνολικά για την αντεργατική αντιλαϊκή πολιτική που εντείνετε και θα ενταθεί στο όνομα της κρίσης.
Να προβάλουμε και να μετατρέψουμε το ποτάμι της οργήςσε παλλαϊκό μαζικό κίνημα για τη διεκδίκηση αιτημάτων μας που θα λύνουν τα ουσιαστικά προβλήματα των εργαζομένων και της νεολαίας.
Για ουσιαστικές αυξήσεις ενάντια στη φτώχεια, λιτότητα και ακρίβεια.
Για δημόσια δωρεάν παιδεία – υγεία - πρόνοια - κοινωνική ασφάλιση, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις.
Για σταθερή εργασία ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που προωθούν.
Για να σταματήσουν να φορτώνουν τα βάρη της κρίσης τους στις πλάτες μας, να δίνουν δισεκατομμύρια στις τράπεζες για να συνεχίσουν να πλιατσικολογούν σε βάρος μας τραπεζίτες, χρηματιστές , βιομήχανοι, καλόγεροι Εφραιμηδες και κάθε λογής κουμπάροι τους। Αυτή η πολιτική πρέπει να ανατραπεί.
Να φύγει τώρα η κυβέρνηση των διεφθαρμένων, της λιτότητας και καταστολής που δολοφονεί 15χρονα.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Το μυαλό μας βρίσκεται συνεχώς κολλημένο στον μικρό Αλέξη. Οι δολοφόνοι φυσικοί και ηθικοί δεν πρέπει να έχουν την παραμικρή επιείκια. Θα συνεχίσουμε να είμαστε στους δρόμους όπως πάντα, ενάντια σε κάθε αδικία.

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΛΕΣΜΑ

Το Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Αμαρουσίου και το Σωματείο Οδηγών Δημοτικής Συγκοινωνίας προσκαλούν όλους τους εργαζόμενους των Δημοτικών Επιχειρήσεων καθώς και του Οργανίσμου Εργασίας,
την ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 19
στην αίθουσα του κτιρίου ΚΑΨΗΣ,
Κηφισίας και Πάρνωνος 10[όπισθεν Κηφισίας 80],
σε ενημερωτική εκδήλωση με θέμα,
''Εργασιακό ζήτημα στον Δήμο Αμαρουσίου,εξελίξεις και λύσεις''
Βασικός ομιλητής στην εκδήλωση είναι ο γνωστός εργατολόγος και Νομικός Σύμβουλος του Σωματείου μας,κ.Αντωνακόπουλος
από το Δικηγορικό Γραφείο του κ.Μητρόπουλου.
Πρόκειται για μία ενημερωτική συνάντηση που πραγματοποιείται στα πλαίσια της Γενικής Συνέλευσης του Σωματείου μας.
Καλεσμένοι στην εκδήλωση είναι ο Δήμαρχος Αμαρουσίου κ.Πατούλης,ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης κ.Γιαννακάκος,ο κ.Μητρόπουλος καθώς και όλοι οι εκπρόσωποι και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι των παρατάξεων της πόλης
ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008


Π.Α.ΜΕ. ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ


Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ καταγγέλλει τις εργοδοτικές οργανώσεις, που προκλητικά στη συνάντηση που είχαν με το διοικητή του ΙΚΑ δήλωσαν ότι:
Για την αντιμετώπιση της κρίσης υπάρχουν συμφωνίες εργοδοτών και εργαζομένων για μείωση των ημερών εργασίας.
Αυτές οι συμφωνίες να μη θεωρηθούν εισφοροδιαφυγή και απαίτησαν από την κυβέρνηση να υπάρξει γι΄ αυτό νομοθετική ρύθμιση.
Ακόμη σε άλλες δηλώσεις της η εργοδοσία κυνικότατα απαίτησε την κατάργηση της Κυριακής Αργίας στο Εμπόριο.Ο διοικητής του ΙΚΑ δήλωσε ότι εξετάζει τα αιτήματα της εργοδοσίας και δεν αποκλείει τίποτα.
Αυτές οι προκλήσεις και η επιθετικότητα της εργοδοσίας, που πάνε χέρι – χέρι με την πολιτική της κυβέρνησης της Ν.Δ., της Ε.Ε., δεν πρόκειται να νομιμοποιηθούν και το ταξικό εργατικό κίνημα θα απαντήσει.

Προειδοποιούμε την κυβέρνηση ότι δεν θα ανεχτούμε ρυθμίσεις και συμφωνίες που θα μειώνουν τις μέρες εργασίας, άρα και τα μεροκάματα, απαλλαγές ή μειώσεις των ασφαλιστικών εισφορών της εργοδοσίας, μειώσεις δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Καλούμε τα Συνδικάτα, τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα να δώσουν αποφασιστική μάχη, για να σπάσει η τρομοκρατία της εργοδοσίας, για να έχει επιτυχία η απεργία στις 10 Δεκέμβρη και οι απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε όλη την Ελλάδα।
Με όλους τους τρόπους, με την ενεργοποίηση των επιτροπών αγώνα, των πυρήνων στους χώρους δουλειάς και με τη δημιουργία καινούριων για τη μαζική συμμετοχή।
Τα σωματεία να απευθυνθούν πλατιά στην εργατική τάξη, ιδιαίτερα στη νεολαία, τις γυναίκες, τους μετανάστες
Να συνεχίσουν τις συζητήσεις, τις παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς και να βρίσκονται κάθε μέρα κοντά στους εργαζόμενους για να μην περνάει η λογική της εργοδοσίας, της κυβέρνησης, του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού ότι: «όλοι μαζί να βοηθήσουμε να ξεπεράσουμε την κρίση», «ας δεχτούμε αφαίρεση δικαιωμάτων, για να μη γίνουν απολύσεις».
Να οργανώσουν την πάλη κατά των απολύσεων, του κλεισίματος επιχειρήσεων και της προστασίας των ανέργων.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ
ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΤΙΣ 10.30 ΤΟ ΠΡΩΙ

Η Εκτελεστική Γραμματεία

3/12/2008

Αναδημοσίευση από Βόρεια της Αθήνας

Σε ένα από τα τελευταία θυελλώδη δημοτικά συμβούλια του δήμου Αμαρουσίου, στα πλαίσια μιας ενδοικογενειακής κόντρας με πρώην αντιδήμαρχό του ο δήμαρχος “αποκάλυψε” ότι δέχθηκε στο παρελθόν εισήγηση από τον πρώην να προχωρήσει άμεσα σε 500 απολύσεις μη υπολογίζοντας το πολιτικό κόστος.
Ο πρώην βέβαια τον διέψευσε αποκαλώντας τον ψεύτη, και το θέμα έμεινε εκεί.Αποκαλύφθηκε έτσι από τους ίδιους ότι εδώ και πολύ καιρό συζητάνε το θέμα, και διαφωνούν μάλλον στον αριθμό και στον τρόπο που θα γίνουν οι απολύσεις.
Πώς να τους πιστέψουν μετά οι εργαζόμενοι, που πασχίζουν να τους πείσουν πως δίνουν την μάχη “θεσμικά” ενάντια στους ομοϊδεάτες υπουργούς του κόμματός τους για να σώσουν με νομοθετική ρύθμιση τις θέσεις εργασίας ;
Οταν η περιβόητη και πολυδιαφημισμένη από το δήμαρχο νομοθετική ρύθμιση στο σχέδιο νόμου που κατατέθηκε, απ’ ότι φαίνεται δίνει ένα χρόνο παράταση για την εφαρμογή του σχεδίου, που η υλοποίησή του θα οδηγήσει σε εκατοντάδες απολύσεις.
Ήδη συζητάνε για κριτήριο εντοπιότητας , να απολυθούν δηλαδή όσοι δεν είναι Μαρουσιώτες.Το επόμενο χρονικό διάστημα ,λόγω της οικονομικής κρίσης είναι ευνοϊκό για το διοίκηση, καθώς οι απολύσεις δεξιά και αριστερά θα είναι καθημερινό θέμα στα δελτία ειδήσεων.
Η σαλαμοποίηση του πακέτου , οι ενδεχόμενες οικειοθελείς μετατάξεις στην περιφέρεια ημετέρων κ.α., δίνουν τη δυνατότητα σταδιακής μείωσηςκαι επιλεκτικών απολύσεων, επιδιώκοντας και τη συναίνεση των σωματείων , που θα κληθούν να επιλέγουν το λιγότερο κάθε φορά κακό.
Το μόνο που ζητάει η διοίκηση από τους εργαζόμενους είναι “ησυχία για να κάνει τη δουλεία της και να διασωθούν όσοι περισσότεροι γίνεται.
Οσοι μπουν σε αυτό το τρυπάκι χάσανε.
Όπως χάσανε οι εργαζόμενοι σε δεκάδες εργασιακούς χώρους που έκλεισαν και αποδέχθηκαν την συνενοχή τους στην επιλογή του ποιοι θα απολυθούν.
Αντίθετα η μόνο τους ελπίδα είναι η συνέχιση του αγώνα, η ενημέρωση των κατοίκων, ο συντονισμός με τους άλλους δήμους, η ενότητα με όλους τους εργαζόμενους που πλήττονται ιδιαίτερα σήμερα.

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

Ο ΠΑΤΟΥΛΗΣ ΟΜΙΛΗΤΗΣ ΣΕ ΔΙΑΣΠΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΜΠΝΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΣΠΑΣΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Το Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Αμαρουσίου ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ την προσπάθεια ορισμένων μελών της διοίκησης(επόπτες στον Οργανισμό Εργασίας)να διασπάσουν τον αγώνα των εργαζομένων।
Τώρα που το πρόβλημα κουβεντιάζεται σε κάθε Δημοτικό Συμβούλιο, τώρα που οι εργαζόμενοι προσπαθούν μέσα από τον αγώνα τους να αποκτήσουν το αυτονόητο
ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ τώρα αυτοί οι κύριοι (καλά παιδιά της διοίκησης όλοι),θέλουν να μας βάλουν σε περιπέτειες εσωστρέφειας।
Αυτοί οι κύριοι διαφωνούν με τα αιτήματα του σωματείου ?
Κι αν διαφωνούν ποιος είναι ο λόγος ?
Αυτοί οι κύριοι μετά την κρίση του Ιουνίου γιατί δεν ήταν υποψήφιοι ?
Γιατί τους έπιασε τώρα ο πόνος ?
Από ποιον πήραν εντολή την δεδομένη στιγμή
Αυτά τα ερωτήματα οφείλουν να τα απαντήσουν συνάδελφοι-ισσες।
Το Δ.Σ. καλεί όλους τους συναδέλφους να τους γυρίσουν την πλάτη όσο κι αν τους εκβιάσουν.Καλούμε όλους τους συναδέλφους να συστρατευθούν μαζί με το Δ.Σ.του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Αμαρουσίου διεκδικώντας
ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟN ΔΗΜΟ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΑΣΤΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΕΝΙΑΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΣΠΑΣΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ
Εκ του Δ.Σ.







Αυτά έλεγε το Σωματείο Εργαζομένων Δημου Αμαρουσίου σε ανακοίνωση του πριν κάνα μήνα,ενώ ο κ.Πατούλης κάνοντας τον Κινέζο ορκιζόταν ότι δεν παρεμβαίνει στα συνδικαλιστικά ζητήματα.Ξαφνικά όμως το υπό ίδρυση σωματείο καλεί σε συγκέντρωση με ομιλητή...τον....βρείτε τον...καλά μαντέψατε...ναι...ναι..... ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ.
Τώρα ή κατάλαβε ότι σε δημοτικο συμβούλιο χειροκρότημα δεν παίρνει και πάει εκεί μπας και τον χειροκροτήσουν υποχρεωτικά ή σαν συνδικαλιστής που καυχιέται ότι είναι θέλει να αναλάβει και κάνα σωματείο εργαζομένων,το μόνο σίγουρο είναι ότι τι μάνατζμεντ του ύπο ιδρυση σωματείου το έχει αναλάβει μόνος του,μιας και άπο τα τρία που υπάρχουν ούτε χειροκρότημα κατάφερε να πάρει ούτε να τα ελέγξει όπως έλπιζε.
Ας ξέρουν όμως όσοι εργαζόμενοι αναγκαστούν να παρευρεθούν στη συγκέντρωση,ότι αν εφαρμοστεί η ''λύση σωτηρίσς που τους προτείνει ο Δήμαρχος,στις μία Ιούλη θα είναι όλοι τους ανεργοι।
Ας τον ρωτήσει επίσης κάποιος από τους παρευρισκόμενους γιατί αποφεύγει την εξομείωση του Οργανισμού με τις Δημοτικές Επιχειρήσεις,όπως επίσης αποφεύγει και οποιαδήποτε πολιτική απόφαση ότι οι εργαζόμενοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς αναγκες.

ΑΠΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗ ΣΤΟ MALL

ΣΤΟ MALL ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΟΣ ΔΙΑΛΛΕΙΜΑΤΟΣ ΣΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΑΤ/ΤΑ,ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΚΑΦΕΤΕΡΙΕΣ ΤΟΥ 3ΟΥ!!
ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΚΑΜΠΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑΜΙΕΣ ,ΠΩΛΗΤΕΣ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΔΗΘΕΝ ΠΡΟΣΒΑΛΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΕΛΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ 12ΩΡΟ ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ ΕΙΝΑΙ ΔΡΑΜΑ[μαρτυρία εργαζόμενης]
Πίσω από την βιτρίνα του Λάτση και τα δημοτικά τέλη του Τζανίκου και του Πατούλη,βρίσκονται οι εργαζόμενοι,που ενώ κάποιοι καταναλώνουν και διασκεδάζουν,αυτοί δουλέυουν δωδεκάωρα με μισθούς πείνας,υποχρεωμένοι να χαμογελούν σε καθένα και καθεμία,που δεν μπορεί να δει ότι το μέλλον που ετοιμάζουν για εμάς και τα παιδιά μας,έιναι πολύ χειρότερο ακόμη και από τα σημερινά δωδεκάωρα και από τους σημερινούς μίζερους μισθούς

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

Απολύσεις εργαζομένων στο BAR BLUEPRINT είχαμε το τελευταίο διάστημα στο Μαρούσι.

Ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού απέλυσε τέσσερις εργαζόμενους επειδή συμμετείχαν στην τελευταία πανελλαδική απεργία.Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά στο μαγαζί δούλευε ανασφάλιστο προσωπικό,ενώ ο ιδιοκτήτης χρησιμοποίησε το ωμό επιχείρημα ότι κοστίζουν πολύ.

Μια πρώτη απάντηση πήρε από το Συνδικάτο Εργατουπαλλήλων Επισιτισμού Αττικής,το οποίο απέκλεισε την επιχείρηση απαιτώντας την ανάκληση των απολύσεων,δείχνοντας πόσο πολύτιμη είναι η ύπαρξη συνδικάτων και σωματείων που βρίσκονται με την πλευρά των εργαζομένων και όχι της εργοδοσίας.

Ελπίζουμε σε ανάλογη συνέχεια.

Ενδιαφέρουσα ητανε και η στάση της πλειοψηφίας των πελατών της επιχείρησης,που τάχθηκαν με το μέρος των εργαζομένων,δείχνοντας την αλληλεγγύη τους με τον δικό τους τρόπο,αλλάζοντας στέκι.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ